[ad_1]
Κάποιες φορές αναρωτιέμαι που πάει ο εαυτός μας όταν τον χάνουμε, κι αν γίνεται πραγματικά να τον χάσουμε. Έχω την αίσθηση πως και στις πιο δύσκολες και σκοτεινές μας στιγμές που θεωρούμε ότι τον έχουμε χάσει δεν μας εγκαταλείπει ποτέ αληθινά, πάει και τρυπώνει σε όλα εκείνα που αγαπά η ψυχή μας… μουσικές… μυρωδιές… αναμνήσεις… ακόμη και μέσα στα ίδια τα μάτια μας που πάντα θα καθρεφτίζουν τον πραγματικό μας εαυτό.
Πολλές φορές ο δρόμος που πρέπει να διανύσεις για να σε συναντήσεις αληθινά περνάει μέσα από την απώλεια του ίδιου σου του εαυτού. Πρέπει να σε χάσεις για να μπορέσεις να σε βρεις από την αρχή, για να μπορέσεις να επιστρέψεις πίσω σε σένα, στο δικό σου σπίτι…ή να χτίσεις ένα ολοκαίνουργιο από την αρχή με νέα και πιο γερά θεμέλια από τα παλιά!
Advertisment
Γίνομαι ο πραγματικός μου εαυτός σημαίνει γίνομαι ένα με τον άνθρωπο που είμαι! Βρίσκω μέσα μου τα αληθινά μου κίνητρα. Σκάβω βαθιά στον πυρήνα της ψυχής μου για να ανακαλύψω τα δικά μου όνειρα όχι των άλλων, αφήνομαι να ζήσω τη ζωή μου γνήσια, με αυθεντικότητα, παίρνω ρίσκα, ξεκολλάω από την συνήθεια και τη βολή όταν αυτή με ρουφάει στην απραξία, δεν επιλέγω μόνο τις ανώδυνες και οικείες εμπειρίες αλλά ανοίγομαι και τολμώ να αντικρίσω κατάματα και τις άγνωστες…τις αβολες, εκείνες που μπορούν να με αλλάξουν, να με εξελίξουν και να με σμιλέψουν στην πιο αληθινή μου εκδοχή!
Το λάθος που κάνουμε συχνά οι άνθρωποι είναι που νομίζουμε πως αν κλείσουμε καλά τον εαυτό μας μέσα σε μία φούσκα ασφαλείας κι αν τον κρατήσουμε μακριά από λάθη, πάθη, εμπειρίες και ρίσκα θα μπορέσουμε να τον κρατήσουμε άθικτο μέχρι το τέλος. Σκέφτηκες ποτέ ποιός είσαι αληθινά έξω από αυτήν τη φούσκα κι απ’ όλα εκείνα που σε καθορίζουν εξωτερικά; Χωρίς τη δουλειά σου, τα πτυχία σου, τις επιτυχίες ή τις αποτυχίες σου.. την εικόνα σου κι όλα όσα ξέρουν οι άλλοι για σένα.
Είμαστε τελικά αυτό που γινόμαστε μέρα με τη μέρα! Καθε στιγμή αυτό που ήμασταν πεθαίνει για να γεννηθεί αυτό που μπορούμε να γίνουμε, κι αυτό δεν πρέπει να έχει όρια ούτε και μπορεί να χωρέσει σε καμία ταμπέλα. Ποιός άνθρωπος άλλωστε έχει μόνο μία πλευρά που μπορεί να τον προσδιορίσει; Κανένας! Γιατί όλοι μας είμαστε όντα πολύπλευρα, με ψυχή απέραντη κι ανεξερεύνητη που λαχταρά και η ίδια να ανακαλύψουμε όλες τις πλευρές της.
Advertisment
Τελικά ο τρόπος για να ανακαλύψουμε τον εαυτό μας δεν είναι μια συνταγή που κάνει για όλους, είναι μια συνειδητή επιλογή που πρέπει να πάρουμε για να περπατήσουμε έναν δρόμο που θα μας ταξιδέψει ως τον πυρήνα της ψυχής μας. Τα κακά νέα είναι πως δεν υπάρχουν σαφείς οδηγίες και μαγικές συμβουλές, από την άλλη τα καλά νέα είναι πως μόνο εσύ ξέρεις πού πρέπει να ψάξεις για να σε βρεις…και θα το μάθεις αν ακολουθήσεις και εμπιστευτείς τη δική σου εσωτερική φωνή που θα σε βγάλει έξω από την ζώνη ασφαλείας σου!
Το ποιοι πραγματικά είμαστε λοιπόν είναι κάτι που οφείλουμε να εξερευνήσουμε στην πορεία της ζωής μας. Θα συμβεί όμως πηγαία κι όχι βεβιασμένα, όταν απλά πάψουμε να αυτοπεριορίζουμε τον εαυτό μας σε ασφηκτικά στενά πλαίσια, όταν αφεθούμε και ανοιχτούμε σε όσο το δυνατόν περισσότερα ερεθίσματα χωρίς να αποκλείουμε πεισματικά από την επίγνωσή μας σημαντικά κομμάτια εμπειριών.
Όλα χρειάζονται για να μεγαλώσει και να εξελιχθεί μια ψυχή! Δρόμος γι αυτό δεν υπάρχει, τον δρόμο θα τον φτιάξεις εσύ καθώς θα τον περπατάς! Όσο περισσότερο ανοίγεσαι στην εμπειρία που σου προσφέρει το παρόν και σε εμπιστεύεσαι, τόσο πιο κοντά είσαι στο να σε ανακαλύψεις πραγματικά!
[ad_2]