[ad_1]
Το δάσος που είναι το μοναδικό στην Ευρώπη ήμερης Βελανιδιάς, δυστυχώς κατά τις τελευταίες δεκαετίες συρρικνώνεται, κυρίως εξαιτίας της ανθρώπινης παρέμβασης.
Μάλιστα Γιάννης Ρουσόπουλος, ένας άνθρωπος με ευαισθησία στα θέματα περιβάλλοντος αναδεικνύει το ζήτημα αυτό με σχετική του ανάρτηση και με φωτογραφικό υλικό από την παρουσία υλοτόμων στο προστατευμένο δάσος βελανιδιάς, επισημαίνοντας τα εξής:
“Λίγο πριν τον Άγιο Παντελεήμονα συνάντησα μέσα στο δάσος ήμερης βαλανιδιάς τρακτέρ με καρότσα φορτωμένη φρεσκοκομμένες βαλανιδιές. Από ότι γνωρίζω, το δάσος αυτό προστατεύεται από το νομοθέτη κι απαγορεύεται η κοπή ζωντανών δέντρων. Τα δυο άτομα που εκτελούσαν αυτή την πράξη, όταν αντιλήφθηκαν ότι κρατώ φωτογραφική μηχανή κρύφτηκαν πίσω από το τρακτέρ. Αλλά, καθαρός ουρανός αστραπές δε φοβάται κι ούτε κρύβεται! (βλέπε φωτ)”
Πάντως δεν είναι λίγες οι φορές που ο σύλλογος Βελανιδιάς και Περιβάλλοντος «Αμαδρυάδα», με δημόσιες επιστολές του παρουσιάζει με γλαφυρό τρόπο την σταδιακή και όλο κλιμακούμενη καταστροφή του Βελανιδοδάσους Ξηρομέρου Αιτωλοακαρνανίας.
Το Βελανιδοδάσος Ξηρομέρου, έκτασης 130.000 στρ., είναι το μεγαλύτερο σε έκταση δάσος ήμερης βελανιδιάς της Χερσονήσου του Αίμου. Επίσης, θεωρείται το μοναδικό πια στην Ελλάδα, αφού τα άλλα δάση βελανιδιάς, που υπήρχαν στις παράκτιες περιοχές της Νοτίου Ελλάδας και στην Αλεξανδρούπολη, καταστράφηκαν. Η έκτασή του εκτείνεται εντός διοικητικών ορίων τριών (3) Δήμων (Ξηρομέρου, Αγρινίου και Μεσολογγίου) και εντός του περιλαμβάνει και ιδιωτικές εκτάσεις καλλιεργειών και βοσκοτόπων. Παρά την αδιαμφισβήτητη οικολογική του αξία και το δημόσιό του χαρακτήρα δεν υπόκειται σε κανένα καθεστώς προστασίας πέραν ενός τμήματος χαρακτηρισμένου μέρους του δικτύου Natura. Συνέπειες της έλλειψης επίβλεψης και προστασίας είναι η λαθροϋλοτομία, οι παράνομες εκχερσώσεις και καταπατήσεις, οι εμπρησμοί και η υπερβόσκηση.
[ad_2]