[ad_1]
– Γιώργο γιατί σε βλέπω στενοχωρημένο;
– Ασε με… παραλίγο να πατήσω την πεθερά μου
– Τι έγινε, δεν έπιασαν τα φρένα;
– Όχι…το γκάζι.
– Αχ φίλε μου, η πεθερά μου είναι ένας άγγελος!
– Τυχερέ, η δικιά μου ζει ακόμα!
Στα γενέθλια της πεθεράς μου, της αγόρασα για δώρο έναν τάφο σε ένα ωραίο νεκροταφείο.
Τον επόμενο χρόνο δεν της αγόρασα δώρο.
Όταν με ρώτησε γιατί, της είπα : ”Ε, μα δεν χρησιμοποίησες ακόμα το δώρο που σου έκανα πέρσι!
[ad_2]