[ad_1]
Είναι η εποχή φύτευσης της πατάτας για τα αγροκτήματα που βρίσκονται στο νότιο Ισραήλ, η περιοχή αυτή βρίσκεται κοντά στα σύνορα με τη Γάζα, που το Υπουργείο Γεωργίας αποκαλεί το “λαχανόκτημα” της χώρας, επειδή παρέχει τουλάχιστον το 1/3 των λαχανικών του Ισραήλ. Ο Chivivian είναι ένας από τους λίγους αγρότες που επέζησαν στην περιοχή από την επίθεση των πολιτοφυλάκων της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου, ο οποίος δηλώνει ότι πλέον δεν ζει σύμφωνα με τον κύκλο της καλλιέργειας αλλά με το χρονοδιάγραμμα του στρατού.
Ο Chivivian είπε: “Αν δεν φυτέψουμε πατάτες τώρα, δε θα υπάρχουν την άνοιξη. Αν σηκώσουμε τα χέρια μας ψηλά, θα αντιμετωπίσουμε μια κρίση στον τομέα των τροφίμων στο Ισραήλ.” Ο ίδιος έχασε ολόκληρη τη σοδειά του, λίγες ημέρες μετά την 7η Οκτωβρίου. Δεν μπόρεσε να φροντίσει τα 65 στρέμματα που καλλιεργούσε, καθώς οι ένοπλες δυνάμεις εξαπλώθηκαν στην κοινότητά του. Όλες οι καλλιέργειές του – ντομάτες, αγγούρια και γλυκοπατάτες – βρίσκονται τώρα νεκρές στα χωράφια και πρέπει να εκριζωθούν πριν μπορέσει να σπείρει το έδαφος για να ξεκινήσει από την αρχή.
Η πλειονότητα των λαχανικών όπως τα φυλλώδη, οι ντομάτες, τα αγγούρια και οι πιπεριές της χώρας προέρχονται από αυτήν την περιοχή, σύμφωνα με τον γενικό γραμματέα του Συνδέσμου Γεωργών του Ισραήλ, Uri Dorman. Παράλληλα, τα αγροκτήματα στα βόρεια, παράγουν το 40% των υποτροπικών φρούτων της χώρας και το 70% των αυγών, σύμφωνα με το Υπουργείο Γεωργίας.
Πριν από τον πόλεμο, η πλειονότητα των προϊόντων που κατανάλωναν οι Ισραηλινοί παράγονταν στο ίδιο το Ισραήλ. Η αυξανόμενη εξάρτηση εισαγωγών απειλεί τα τοπικά αγροκτήματα, τα προϊόντα των οποίων συνήθιζαν να γεμίζουν τα ράφια των σούπερ μάρκετ. Την προηγούμενη εβδομάδα, ένα πλοίο με ντομάτες από την Τουρκία αγκυροβόλησε στο Haifa.
Ο Dorman προέβλεψε ότι ο τομέας της γεωργίας του Ισραήλ θα μπορούσε να ανακάμψει μέσα σε δύο έως τρία χρόνια. Ωστόσο, είπε, ότι οι αυξανόμενες εισαγωγές θα μπορούσαν να δημιουργήσουν φόβους ότι υπάρχουν περισσότερες ελλείψεις από όσες υπάρχουν πραγματικά. “Εάν οι άνθρωποι δράσουν βάσει αυτού του φόβου και ξεκινήσουν οι εισαγωγές περισσότερων γεωργικών προϊόντων, θα παρακολουθούμε τον αργό θάνατο της ισραηλινής γεωργίας.” συμπλήρωσε.
Για τον Chivivian, το αγρόκτημα που δούλεψε όλη του την ενήλικη ζωή είναι τώρα η δεύτερη προτεραιότητά του. Η πρώτη είναι να πληρώσει το σπίτι του στην Ιερουσαλήμ, όπου η γυναίκα του και τα έξι παιδιά του έχουν μείνει από τότε που εκκενώθηκαν από το Yated. Ο τραπεζικός του λογαριασμός βρίσκεται σε υπερανάληψη, και οι περισσότεροι από τους ξένους εργάτες που είχε προσλάβει από την Ταϊλάνδη και το Ρουάντα έχουν φύγει.
“Το σπίτι μου είναι άδειο, ολόκληρο το κιμπούτς (ισραηλινή συλλογική κοινότητα) είναι άδειο. Φαίνεται σαν να πέρασε ένας τυφώνας από το μέρος,” είπε ο Chivivian. “Η κυβέρνηση δεν μας έχει δώσει τίποτα. Είμαστε μόνοι, προσπαθώντας με όλες μας τις δυνάμεις να σώσουμε το σύστημα τροφοδοσίας.”
Σε μια προσπάθεια να προσελκύσουν ξένους εργάτες πίσω στις εκκενωμένες περιοχές, το Υπουργείο Γεωργίας ανακοίνωσε ότι θα επεκτείνει τις άδειες εργασίας τους και θα τους προσφέρει μπόνους περίπου 500 δολαρίων το μήνα. Επίσης, σχεδιάζει να κατασκευάσει θερμοκήπια, για να αντισταθμίσει πιθανές ελλείψεις, καταφύγια από βόμβες, κοντά σε αγροκτήματα και να υποστηρίξει εθελοντικές προσπάθειες για την κάλυψη των κενών στο εργατικό δυναμικό.
Πριν από τον πόλεμο, περίπου το μισό του εργατικού δυναμικού στον τομέα της γεωργίας του Ισραήλ αποτελούνταν από ξένους εργάτες. Από την έναρξη του πολέμου, το Ισραήλ έχει απαγορεύσει στους εργάτες, από τη Δυτική Όχθη, να φτάσουν στις θέσεις εργασίας τους. Το 1/5 του ξένου εργατικού δυναμικού έχει εγκαταλείψει τη χώρα, και πολλοί άλλοι έχουν εγκαταλείψει τις θέσεις εργασίας τους.
Καθώς το Ισραήλ καλεί 360.000 έφεδρους για στρατιωτική υπηρεσία, έχουν μείνει κενές οι θέσεις στον αγροτικό τομέα, σύμφωνα με το Υπουργείο Γεωργίας. Σε όλη τη χώρα έχουν προκύψει προσπάθειες εθελοντικής εργασίας με χιλιάδες συμμετέχοντες για την κάλυψη των θέσεων. Στο αγρόκτημα της οικογένειας Dafna, έκτασης 25 στρεμμάτων, κοντά στη νότια πόλη του Ashkelon, εθελοντές αντιμετωπίζουν συχνά τις σειρήνες των αεροπορικών επιθέσεων, καθώς συλλέγουν ώριμα ρόδια από τα δέντρα που ξεχειλίζουν. Χωρίς την εργασία τους, τα φρούτα θα σάπιζαν.
“Δεν φοβάμαι να έρθω εδώ για να τους βοηθήσω,” είπε η 21χρονη Ayelet Ben Assayag, που προσφέρει εθελοντική εργασία στο αγρόκτημα. “Νομίζω ότι είναι πραγματικά σημαντικό να ερχόμαστε εδώ, ακόμα και αν είναι μια περιοχή πολέμου.”
Ωστόσο, όπως δήλωσε ο Liad Vaknin, εκπρόσωπος του Συμβουλίου Γάλακτος του Ισραήλ, οι εθελοντές μπορούν να βοηθήσουν μόνο έως ένα σημείο. Με την απώλεια του εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού, οι γεωργικές εργασίες διαρκούν περισσότερο. “Οι εθελοντές σώζουν προσωρινά αυτά τα αγροκτήματα,” είπε ο Vaknin . “Αλλά στο τέλος της ημέρας, είναι εθελοντές. Δεν έχουν τις ίδιες δυνατότητες με τους εργάτες. Χρειαζόμαστε μια πιο μόνιμη λύση.” Οι εθελοντές αντιμετωπίζουν περισσότερες δυσκολίες για να έχουν πρόσβαση στα αγροκτήματα που βρίσκονται κοντά στα σύνορα με τη Γάζα, όπως το αγρόκτημα του Marcelo Wasser, επειδή χρειάζονται στρατιωτική συνοδεία για να εισέλθουν στην περιοχή.
Ο Wasser διοικεί ένα από τα 16 αγροκτήματα γάλακτος που βρίσκονται κοντά στα σύνορα και αντιστοιχούν περίπου στο 10% της παραγωγής γάλακτος του Ισραήλ. Ο Wasser έμεινε πίσω στο κιμπούτς Νίριμ για να φροντίσει τις αγελάδες του, ενώ η οικογένειά του και τα μέλη της κοινότητάς του εκκένωσαν την περιοχή. Μετά από 12 ώρες κρυμμένοι με την οικογένειά του σε έναν ασφαλή χώρο στις 7 Οκτωβρίου, ο Wasser βγήκε έξω και αντίκρισε πέντε από τους γείτονές του νεκρούς από ένοπλους και οκτώ από τις αγελάδες του νεκρές από επιθέσεις με ρουκέτες. Ο Wasser, που μετανάστευσε στο Ισραήλ από την Αργεντινή πριν από 30 χρόνια, συνεχίζει να βγαίνει καθημερινά για να ταΐσει και να αρμέξει τις αγελάδες, φροντίζοντας τους τραυματίες και αποφεύγοντας την επίθεση με πυραύλους καθώς πηγαίνει.”Φοβάμαι για τη ζωή μου, όχι για τη ζωή των αγελάδων,” είπε. “Δεν ξέρω πόσο ακόμη θα μπορέσω να το κάνω.”
Πηγή: apnews
[ad_2]