Το συγκινητικό βίντεο για τη Ζωή Λάσκαρη – Σαν σήμερα θα είχε τα γενέθλιά της

[ad_1]

Η σπουδαία ηθοποιός έφυγε από τη ζωή τον Αύγουστο του 2017 βυθίζοντας στη θλίψη την οικογένειά της, αλλά και στενούς φίλους και συνεργάτες της

Μια ημέρα που θα θυμάται για όλη της την ζωή είναι η σημερινή για την Μαρία Ελένη Λυκουρέζου, καθώς σήμερα θα γιόρταζε τα γενέθλια της μητέρας της, Ζωής Λάσκαρη.

Η σπουδαία ηθοποιός Ζωή Λάσκαρη έφυγε από τη ζωή τον Αύγουστο του 2017 βυθίζοντας στη θλίψη την οικογένειά της, αλλά και στενούς φίλους και συνεργάτες της.

Σήμερα, Τρίτη 12/12 η Μαρία Ελένη Λυκουρέζου ανήρτησε ένα συγκινητικό βίντεο στον προσωπικό της λογαριασμό στο Tik Tok, όπου μιλάει ανοιχτά για το πώς βιώνει την απώλεια της μητέρας της όλα αυτά τα χρόνια.

Με αφορμή τα γενέθλιά της, η Μαρία Ελένη Λυκουρέζου περιέγραψε τα συναισθήματά της ενώ δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα δάκρυά της μιλώντας για τη μητέρα της.

Η ανάρτηση της Μαρίας Ελένης Λυκουρέζου

«Σήμερα είναι τα γενέθλια της μανούλας μου και κάθε χρόνο τέτοια μέρα πάντα κάτι κάναμε και το γιορτάζαμε. Ένας άνθρωπος που έχει χάσει έναν άνθρωπο που αγαπούσε πολύ μπορεί να με καταλάβει…

Εγώ δεν μπορώ να πω ότι απώλεια συνηθίζεται, τουλάχιστον σε εμένα δεν συνηθίζεται. Είναι κομμάτι της ζωής μου, όλα αυτά που έχω ζήσει μαζί της, μου λείπουν οι συζητήσεις μας, μου λείπει το χαμόγελο της, η μυρωδιά της, η αγκαλιά της, μου λείπουν οι τσακωμοί, οι εντάσεις, όλα.

Πάντα αυτή τη μέρα φροντίζω κάτι να κάνω, την τιμώ με τον δικό μου τρόπο. Αναγκάζεσαι να προχωρήσεις, αναγκάζεσαι να είσαι χαρούμενος. Έχει φύγει ο άνθρωπος που σε έκανε να νιώθεις ασφάλεια και πλέον αναγκάζεσαι να κάνεις πράγματα χωρίς την άποψή της. Είσαι μόνος σου χωρίς να έχεις την προστασία της μάνας γιατί ότι και αν συμβεί στο τέλος θα γυρίσεις στην μάνα σου.

Είναι στιγμές που την σκέφτομαι συνέχεια, υπάρχουν στιγμές που δεν μπορώ να αναπνεύσω γιατί και μόνο η σκέψη της με κάνει να μην μπορώ να αναπνεύσω. Μου δίνουν τρομερή δύναμη όλα αυτά που μου ‘χει πει τόσα χρόνια, όλα αυτά που με έχει διδάξει. Ευγνωμονώ για αυτή τη μάνα που είχα και έχω».