Ἱερὰ Μονὴ Ἐσφιγμένου Ἅγιον Ὄρος – Ἄθω
Ἀρ. Πρωτ.: 4
14 Ἰουλίου 2025 Ν.Ἡ.
Ἀνοικτὴ Ἐπιστολὴ
Πρὸς τὶς 19 Μονὲς τοῦ Ἁγίου Ὄρους
(κλείσιμο χερσαίων συνόρων)
Σεβαστοὶ Πατέρες,
Ὡς γνωστόν, σὲ καθημερινὴ βάση ἀπὸ τὸ 2005, ἡ ἀδελφότητά μας, βιώνει τὰ πάνδεινα, ἀπὸ τοὺς διῶκτες μας Κατσουλιέρηδες. Ἀλλεπάλληλες μηνύσεις καὶ καταγγελίες, παραβίαση τῶν ἀτομικῶν ἐλευθεριῶν καὶ δικαιωμάτων, στέρηση τοῦ δικαιώματος τῆς ἐλεύθερης μετακίνησης, ἀπαγόρευση προσέγγισης καὶ ἐλλιμενισμοῦ στὸν λιμένα τῆς μονῆς μας τοῦ ταχυπλόου ποὺ ἐκτελεῖ καθημερινὰ δρομολόγιο στὸν Ἅγιον Ὄρος, μεθοδευμένη ἀπαγόρευση τροφοδοσίας σὲ τρόφιμα, φάρμακα, καύσιμα καὶ εἴδη πρώτης ἀνάγκης, ἀποτελοῦν ἐνδεικτικὲς μόνο μεθοδεύσεις ποὺ στοχεύουν στὴν φυσική μας ἐξόντωση.
Ἀποκορύφωμα, πάντως, τῆς ἐκχειλιζούσης «φιλαδελφίας» τῶν διωκτῶν μας, ἀποτελεῖ ἡ προχθεσινὴ ἐπιχείρηση, ἡ ὁποία ἔγινε μὲ τὴν συναίνεση- ὅπως πάντα- τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος, προκειμένου νὰ σφραγιστεῖ τὸ μοναδικὸ σημεῖο χερσαίας διελεύσεως καὶ ἀνεφοδιασμοῦ τῆς μονῆς μας, τὸ ἀποκαλούμενο «Καραούλι», τὸ ὁποῖο καὶ ἐπετεύχθη. Στὸν μεθόριο τσιμεντένιο τοῖχο, ὁ ὁποῖος ἀποτελεῖ τὸ χερσαῖο σύνορο μεταξὺ τοῦ Ἁγίου Ὄρους καὶ τοῦ ἔξω κόσμου, πρὸς τὴν πλευρὰ τοῦ χωρίου Νέα Ρόδα Χαλκιδικῆς, προστέθηκαν βαρέως τύπου πανύψηλα σιδερένια κιγκλιδώματα, τὰ ὁποῖα στὴν οὐσία ἐπισφραγίζουν τὸν ἀσφυκτικὸ ἀστυνομικὸ κλοιό μας.
Πλέον, λοιπόν, καθίσταται ἀδύνατη ἡ χερσαία προσέγγιση κάθε εἴδους ἀνθρωπιστικῆς βοήθειας πρὸς τὴν μονή μας. Εὖγε λοιπὸν στοὺς διῶκτες μας καὶ τοὺς πατέρες τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος, τοὺς ὁποίους καὶ ἐρωτοῦμαι: Ἆραγε, θεωρεῖτε ὡς ἐπίτευγμα τὸ γενόμενο ἔργο; Ἤλθατε στὸ Ἅγιο Ὄρος, γιὰ νὰ ἐπιδίδεστε σὲ ἔργα ἀποκλεισμοῦ καὶ ἐξόντωσης τῶν συμμοναστῶν σας ἢ γιὰ τὴν σωτηρία τῆς ψυχῆς σας; Τὸ νὰ καταδικάζετε στὸν διὰ τῆς πείνης θάνατο μοναχούς, ἐπειδὴ ἀκολουθοῦν διαφορετικὴ πνευματικὴ πορεία, θεωρεῖτε ὅτι θὰ σᾶς προκαλέσει ἔπαινο στὴν ἄλλη ζωή;
Μάλιστα, τὸ ὀξύμωρο στὴν περίπτωση εἶναι, ὅτι τὴν στιγμὴ ποὺ μᾶς στραγγαλίζετε, ταυτόχρονα ἐπιδίδεστε σὲ ἠχηρὰ καὶ περισπούδαστα κηρύγματα ἀγάπης, πρὸς τοὺς κοσμικούς, τονίζοντάς τους ὅτι τὸ Ἅγιο Ὄρος ἀποτελεῖ τόπο φιλαδελφίας καὶ πνευματικῆς καταπαύσεως. Ὁ σοφὸς λαός μας λέει: δάσκαλε ποὺ δίδασκες… Ἀναφέρατε ἔστω καὶ γιὰ τοὺς τύπους, πότε ἐσεῖς πρῶτα, ἐπιδείξατε φιλαδελφία καὶ πνευματικὴ συνδιαλλαγὴ ἀπέναντι στοὺς ἐσφιγμενίτες μοναχούς; Νὰ σᾶς τὸ θυμίσουμε; οὔτε μία φορά! Ἀντιθέτως ὁ κατάλογος τῶν ἐναντίον μας μέτρων καὶ κυρώσεων εἶναι πλουσιότατος καὶ μακροσκελέστατος.
Ἀναρωτιόμαστε καὶ τὸ ἑξῆς: πολλοὶ ἀπὸ τοῦ διῶκτες μας εἶναι ἱερομόναχοι. Πῶς λοιπὸν μετὰ ἀπὸ ὅσα μεθοδεύετε, προσέρχεστε στὸ θυσιαστήριο; Πῶς τολμᾶτε καὶ ἐκφέρετε τὴν εὐχή: “Κύριε, ἐξαπόστειλον τὴν χεῖρά σου ἐξ ὕψους κατοικητηρίου σου καὶ ἐνίσχυσόν με εἰς τὴν προκειμένην διακονίαν σου»;
Ποιὰ ἐνίσχυση γιὰ τὴν Θ. Λειτουργία νὰ ἐξαποστείλει ὁ Θεός, στὸν μισάδελφο καὶ ἀδιάλλακτο; Στὴν συνέχεια πρὶν φορέσετε τὴν ἱερατική σας στολή, πλένετε τὰ χέρια σας στὸν Ἱερὸ Νιπτῆρα, λέγοντας τὴν εὐχή: « Νίψομαι ἐν ἀθώοις τὰς χεῖράς μου…» καὶ ἀλλοῦ «Ἐγὼ δὲ ἐν ἀκακίᾳ μου ἐπορεύθην». Ἀλλοίμονον! Ποιὰ ἀθῶα χέρια, ποιὰ ἀκακία; Εἶστε ἐντελῶς τυφλοί; Εἶστε ὑπεύθυνοι ὡς ἠθικοὶ αὐτουργοὶ ἀκόμα καὶ γιὰ τὸν θάνατο ἡμετέρων ἀδελφῶν, καὶ ἐσεῖς χωρὶς ντροπή, τολμᾶτε καὶ λειτουργεῖτε;
Ἀλλὰ καὶ γιὰ ὅλους ἐσᾶς ποὺ εἶστε ἁπλοὶ μοναχοί, μὲ τί χέρια πιάνετε τὸ κομποσκοίνι σας ἢ ἀνατείνετε τὰ χέρια σας σὲ προσευχὴ καὶ ἐκφωνεῖτε τὸ Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησον ἡμᾶς; Ἐσεῖς, ἆραγε, ἐλεήσατε τοὺς ἀδελφούς σας; Ὄχι! Πῶς, λοιπόν, ἔχετε τὸ θράσος νὰ ἐπικαλεῖστε, τὸ θεῖον ἔλεος; Λυπούμαστε νὰ τὸ ἀναφέρουμε ὡς παράδειγμα, ὅμως εἶναι ἄκρως ἐπιβεβαιωτικό.
Ὁμοιάζετε ἀγαπητοὶ διῶκτες μας, ὅπως τοὺς Γραμματεῖς καὶ Φαρισαίους, οἱ ὁποῖοι ἀπὸ τὴν μία δὲν ἤθελαν νὰ εἰσέλθουν στὸ Πραιτώριο, δῆθεν γιὰ νὰ μὴ μολυνθοῦν, ἀπὸ τὴν ἄλλη, ὅμως, ὑπέγραφαν τὴν παράνομη θανατικὴ καταδίκη τοῦ ἀναμάρτητου Ἰησοῦ. Ἔτσι κι ἐσεῖς… «ἀδελφοί»! Ἀπὸ τὴν μία, κούφια, ρηχά, φαρισαϊκά, κηρύγματα περὶ τῆς τοῦ πλησίον ἀγάπης, καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη μέσα στὸν Ἱεροκοινοτικὸ μέγαρο ἐγκρίνατε τὴν κατασκευὴ τοῦ ἔργου στὸ Καραούλι, ὅπως καὶ τόσα ἄλλα ἐναντίον μας ἀπάνθρωπα μέτρα καὶ ὑπογράψατε ὡς ἄλλοι Πόντιοι Πιλᾶτοι, τὴν φυσική μας ἐξόντωση μὲ τὸν διὰ τῆς πείνης καταδίκης μας σὲ θάνατο! Ὅταν θὰ ἀκούσετε ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς Κρίσεως, τὸν Δεσπότη νὰ λέει τὸ εὐαγγελικὸ ρητό, ἐφ’ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε (Ματθ. κε΄ 40),τί θὰ ἀπολογηθεῖτε ἐκείνη τὴν φοβερὴ στιγμή, ταλαίπωροι;
Ὁ μεγάλος κατήγορός σας τότε, θὰ εἶναι ὁ μαθητὴς τῆς ἀγάπης, ὁ Υἱὸς τῆς Βροντῆς, ὁ Ἰωάννης ὁ Θεολόγος, ὁ ὁποῖος μᾶς ἀναφέρει: «ἐάν τις εἴπῃ ὅτι ἀγαπῶ τὸν Θεόν, καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ μισῇ, ψεύστης ἐστίν· ὁ γὰρ μὴ ἀγαπῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ὅν ἑώρακε, τὸν Θεόν, ὅν οὐχ ἑώρακε, πῶς δύναται ἀγαπᾶν; Καὶ ταύτην τὴν ἐντολὴν ἔχομεν ἀπ’ αὐτοῦ, ἵνα ὁ ἀγαπῶν τὸν Θεὸν ἀγαπᾷ καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ (Α΄ Ἐπιστολὴ Ἰωάννου δ΄ 20-21). Τί θὰ ἀπολογηθεῖτε λοιπόν;
Ἐμεῖς δὲν ἀγανακτοῦμε γιὰ τὴν ἔλλειψη τῶν ἀναγκαίων. Ὁ φιλάνθρωπος Θεὸς ὁ ἐλεῶν καὶ τρέφων ἡμᾶς ἐκ τῶν αὐτοῦ πλουσίων δωρεῶν, θὰ οἰκονομήσει κάτι καὶ γιά μᾶς, σὲ πεῖσμα σας, γιὰ νὰ μὴν ἀποθάνουμε ἀπὸ τὴν στέρηση τῶν ὑλικῶν τροφῶν. Οἱ στερήσεις μᾶς χαλυβδώνουν τὸ φρόνημα καὶ τὴν ὁμολογία, μᾶς προκαλοῦν, ἀγωνιστικὴ διέγερση, μεγαλύτερη ἐπιθυμία στὴν ἀπόκτηση τῶν οὐρανίων ἀγαθῶν καὶ πνευματικὴ εὐφροσύνη. Γιὰ τὴν δική σας, ὅμως, πνευματικὴ πορεία, θλιβόμαστε καὶ θρηνοῦμε.
Σᾶς εὐχόμαστε, εἰλικρινῆ μετάνοια τὸ γρηγορότερο!
Εὐχέτης πρὸς Κύριον
Ο ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΤΗΣ Ι. ΜΟΝΗΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ
† Ἀρχιμανδρίτης Μεθόδιος καὶ οἱ σὺν ἐμο ἐν Χριστῷ ἀδελφοί
Σχόλιον Ο.Τ.:
Ἡ ἐφημερίς μας μὲ τὴν Ὀρθόδοξον νοοτροπίαν της δὲν συμφωνεῖ μὲ τὴν Ἱ. Μ. Ἐσφιγμένου καὶ τὴν τακτικήν της. Ἀλλὰ οἱ 120 πατέρες τῆς Ἱ. Μονῆς δὲν ἐπιτρέπεται ἐπ’ οὐδενὶ νὰ διώκωνται μὲ «δημοκρατικὰ μέσα» κατ’ ἐντολὴν τῶν Οἰκουμενιστῶν. Ἡ Ὀρθοδοξία, ἡ κανονικὴ καὶ ἀληθής, οὐδέποτε ἐκτελεῖ διωγμοὺς καὶ ἀσκεῖ βίαν, ἀκόμη καὶ κατὰ τῶν παρεκτρεπομένων, δὲν στέλλει ἀνθρώπους εἰς τὴν πυρὰν μὲ τὴν Ἱερὰν Ἐξέτασιν, δὲν ὀργανώνει ὀκτὼ σταυροφορίας, γκρεμίζουσα τὴν Κων/πολιν καὶ σφαγιάζουσα Χριστιανοὺς εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα. Ὁ πόλεμός μας εἶναι δίκαιος, πνευματικὸς καὶ πνευματέμφορος. Ὅσοι δὲν διέπονται ἀπὸ γνήσιον Ὀρθόδοξον φρόνημα ἔχουν πάρει τὴν σπάθη τῆς ἐξουσίας καὶ ἔχουν μετατραπῆ ἀπὸ πατέρες εἰς δυνάστας, ἀπὸ ποιμένες εἰς τυραννίσκους· ἐκδιώκουν Ἀρχιεπισκόπους, συγκροτοῦν ψευτοσυνόδους (Κολυμπάρι, Κιέβου) καὶ δημιουργοῦν σχίσματα μίσους μέσα εἰς τὴν Ὀρθοδοξίαν. Δὲν εἶναι δυνατὸν ἡ πολιτικὴ ἐξουσία νὰ ἀπαιτῆ διὰ λόγους ἐθνικοὺς τὴν ἀπομάκρυνσιν τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἐλπιδοφόρου καὶ τὸ Φανάρι νὰ ζητῆ ἀντίδοσιν, νὰ καταληφθῆ μὲ ὅπλα ἡ Ἱ. Μονὴ καὶ νὰ χυθῆ μοναστικὸν αἷμα. Αὐτοὶ δὲν λογίζονται Ἐπίσκοποι.
Ὅμως «ζῆ Κύριος ὁ Θεός», ὅπως λέγει ὁ Προφήτης Ἠλίας. Ὁ νῦν διοικητὴς τοῦ Ἁγίου Ὄρους κ. Στεφανῆς εἶναι στρατηγός, ἐτοποθετήθη, διὰ νὰ ἀτιμάση «τίς κλάρες» καὶ τὸ ἐθνόσημον, τὸ ὁποῖον ἔφερεν εἰς τὸ πηλήκιόν του ὡς ὑποτελὴς μιᾶς ἀπαισίας ἐξουσίας. Ὁ προηγούμενος διοικητὴς ἦτο διπλωμάτης, ὁ ὑποδιοικητὴς τῶν μυστικῶν ὑπηρεσιῶν τῆς ΕΥΠ. Ἀπεστάλη ἀπὸ τὴν ἀντιρωσικὴν κυβέρνησιν, διὰ νὰ κυνηγήση τοὺς δῆθεν καλογέρους, οἱ ὁποῖοι εἶναι πράκτορες τῶν Ρώσων καὶ συνάμα νὰ αἱματοκυλίση τὸ Ἅγιον Ὄρος, ὅπως τὴν ἐποχὴν τῶν φανατικῶν Ἑνωτικῶν.
Ἡ νέα Ποπλία ἐμπόδισε τό ξανασταύρωμα
Ἡ θητεία του ἐκράτησεν ἕξι μῆνες καὶ ἀπεσύρθη ταπεινωτικά. Δημοσιογραφικαὶ πληροφορίαι τοῦ Ο.Τ. ἀναφέρουν ὅτι, ὅταν ὁ ἐν λόγῳ διπλωμάτης, διοικητὴς θὰ ἔκανε ἔφοδον μὲ ξίφη, φωτιὰ καὶ μπαρούτι, ἔλαβεν ἀπὸ τὴν σύζυγον του τὴν πνευματικὴν συμβουλήν, ὡς ἄλλη Ἁγία Ποπλία, νὰ μὴ ἐπιτεθῆ μὲ κανένα τρόπον καὶ ἂν τὸ κάνη, δὲν θὰ εἶμαι, εἶπε, σύζυγος ἑνὸς ἐγκληματία καὶ θὰ χωρίσω μὲ καθαρὴν συνείδησιν καὶ θὰ σὲ ἀφήσω εἰς τὴν κρίσιν τοῦ Θεοῦ. Ὁ διπλωμάτης συνεκλονίσθη καὶ ὑπέβαλε τὴν παραίτησίν του.
Τὰ ἀκοῦτε, στατηγὲ Στεφανῆ; Ποῦ εὑρίσκεται ἡ στρατιωτική σας τιμή; Μετετράπητε εἰς ὑποπόδιον τῶν πολιτικῶν ἀφεντάδων σας. «Ντράπηκε καὶ ἡ ντροπή». «Αἰδὼς Ἀργεῖοι».
