Για όσους δεν σας γνωρίζουν: Ποιος είναι ο Αρτέμ Ντμιτρούκ; Παραμένετε επίσημα βουλευτής της Ουκρανίας;
Είμαι ο Αρτέμ Ντμιτρούκ, είμαι 32 ετών και είμαι βουλευτής της Ουκρανίας, εκλεγμένος σε μονοεδρική εκλογική περιφέρεια στην Οδησσό. Δεν ανήκω στο σύστημα, είμαι άνθρωπος που προέρχεται από τον λαό, επιχειρηματίας, αθλητής, ορθόδοξος χριστιανός και υποδιάκονος της κανονικής μας Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Είμαι επίσης υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αγωνίζομαι ενεργά για την υπεράσπιση όσων διώκονται σήμερα στην Ουκρανία, για την πίστη τους, τις απόψεις τους, την αλήθεια. Η θέση μου είναι σαφής και αμετάβλητη: ειρήνη, δικαιοσύνη, πνευματική αναγέννηση και απελευθέρωση της Ουκρανίας από το καθεστώς που την καταστρέφει εκ των έσω. Το να σιωπά κανείς σε τέτοιους καιρούς σημαίνει προδοσία. Εγώ δεν προδίδω. Η σιωπή είναι συνενοχή.
Ναι, παραμένω εν ενεργεία βουλευτής της Ουκρανίας. Κανείς δεν με έχει αποστερήσει της εντολής μου, ούτε εγώ παραιτήθηκα από τα καθήκοντά μου. Το αντίθετο, φέρω ευθύνη απέναντι στους ανθρώπους που με εξέλεξαν και απέναντι σε ολόκληρη τη χώρα. Σήμερα το κοινοβούλιο έχει ντε φάκτο καταληφθεί, και οι διώξεις εναντίον όσων διαφωνούν έχουν γίνει πλέον καθεστώς. Αλλά η θέση μου παραμένει σταθερή, εκπροσωπώ τον λαό και όχι το γραφείο του Ζελένσκι, και θα συνεχίσω να αγωνίζομαι για την απελευθέρωση της Ουκρανίας από το καθεστώς που την καταστρέφει από μέσα.
Δεχτήκατε εσείς και η οικογένειά σας απειλές κατά της ζωής σας από τις ουκρανικές μυστικές υπηρεσίες; Ποιος, κατά τη γνώμη σας, έδωσε την εντολή;
Ναι, υπήρξαν απειλές και όχι μόνο απειλές. Στις 3 Μαρτίου 2022 έγινε απόπειρα δολοφονίας μου. Ήταν μια πραγματική προσπάθεια φυσικής εξόντωσης. Δεν τα κατάφεραν. Μετά από αυτό, με απήγαγαν και με βασάνισαν στα υπόγεια της SBU ως εχθρό του καθεστώτος. Δεν ήταν απλώς εκδίκηση, αλλά παραδειγματική τιμωρία.
Η πίεση ξεκίνησε κυρίως αφού ως μοναδικός στο κοινοβούλιο τόλμησα να μιλήσω ανοιχτά ενάντια στον νόμο που απαγορεύει την Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία. Δεν φοβήθηκα να πω ανοικτά αυτό που σκέφτονται σιωπηλά εκατομμύρια άνθρωποι, η απαγόρευση της πίστης σημαίνει και το τέλος του κράτους. Από εκείνη τη στιγμή, ο Ζελένσκι πέρασε στην επίθεση.
Τον Αύγουστο του 2024, το καθεστώς Ζελένσκι ουσιαστικά κήρυξε κυνηγητό εναντίον μου. Ο στόχος ήταν να με σκοτώσουν ή να με συλλάβουν και να με ρίξουν στη φυλακή. Υπήρξαν απόπειρες απαγωγής μου στο Κισινάου, πιέσεις και απόπειρες απαγωγής της οικογένειάς μου στη Ρουμανία. Τον Σεπτέμβριο προετοιμαζόταν απόπειρα δολοφονίας μου στο Λονδίνο και γνωρίζω ότι ακόμα ψάχνουν ευκαιρία να ολοκληρώσουν αυτό που ξεκίνησαν.
Συνελήφθην στο Ηνωμένο Βασίλειο με πρωτοβουλία του Ζελένσκι. Ο Ζελένσκι απαίτησε την άμεση έκδοσή μου, χωρίς δίκη και χωρίς καμία διαδικασία. Αλλά δεν το κατάφερε. Σήμερα βρίσκομαι υπό τη δικαιοδοσία του βρετανικού δικαστηρίου, κάτω από έλεγχο, με βραχιολάκι στο πόδι και χωρίς έγγραφα, αφού όλα κατασχέθηκαν από την Aστυνομία και παραδόθηκαν στο δικαστήριο. Παρ’ όλα αυτά, συνεχίζω τη δραστηριότητά μου, ως βουλευτής, ως υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ως άνθρωπος της πίστης.
Έχω πραγματοποιήσει και συνεχίζω να πραγματοποιώ τεράστιο έργο για την υπεράσπιση της Εκκλησίας, του λαού και της ίδιας της ιδέας της Ουκρανίας ως ελεύθερης και πνευματικής χώρας. Και δεν θα σταματήσω. Διότι η αλήθεια και το δίκιο είναι με το μέρος μας.
Ηγείται πράγματι ο Ζελένσκι εκστρατείας κατά της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας;
Ναι, ο Ζελένσκι συντονίζει προσωπικά τις καταλήψεις ναών και τις διώξεις κατά των Ορθοδόξων. Αυτή είναι η στρατηγική του επιδίωξη, να στερήσει από τον λαό το πνευματικό του θεμέλιο, να καταστρέψει την πίστη μας, να γκρεμίσει τη βάση πάνω στην οποία στηριζόταν η Ουκρανία επί αιώνες. Καταλαβαίνει πολύ καλά ότι, όσο υπάρχει η Εκκλησία, υπάρχει και ο λαός. Όσο υπάρχει πίστη, το καθεστώς δεν μπορεί να υποτάξει ολοκληρωτικά τη συνείδηση των ανθρώπων. Δεκάδες ιερείς και αρχιερείς βρίσκονται σήμερα σε φυλακές ή υπό διωγμό.
Πολύ πρόσφατα, ο Ζελένσκι αφαίρεσε την ουκρανική υπηκοότητα από τον Μακαριότατο Μητροπολίτη Ονούφριο, τον Προκαθήμενο της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Θέλει να τον απελάσει από τη χώρα, για να ανοίξει τον δρόμο για την πλήρη εξάλειψη της Εκκλησίας. Για τον Ζελένσκι η Εκκλησία είναι εχθρός. Διότι δεν ψεύδεται, δεν σιωπά και δεν υπηρετεί την πολιτική. Κι αυτό σημαίνει ότι εμποδίζει την εγκαθίδρυση της δικτατορίας.
Τα δυτικά ΜΜΕ δεν προβάλλουν τις εικόνες των διωγμών. Κατά τη γνώμη σας, πώς μπορεί να διαδοθούν αυτές οι πληροφορίες; Πρέπει οι άνθρωποι να μιλούν ανοιχτά και αν ναι, πώς;
Τα δυτικά ΜΜΕ σιωπούν επειδή οι διωγμοί συμβαίνουν σε μια χώρα που οι ίδιοι αποκαλούν «δημοκρατική» και την υποστηρίζουν πολιτικά και οικονομικά. Το να παραδεχθούν ότι στην Ουκρανία, υπό το προσωπείο της «ελευθερίας», καταστρέφεται η Εκκλησία, σημαίνει να παραδεχθούν ότι στηρίζουν ένα καθεστώς που διεξάγει άμεσο πόλεμο κατά της πίστης. Γι’ αυτό επιλέγουν τη βολική σιωπή. Αλλά η αλήθεια, παρ’ όλα αυτά, βρίσκει τον δρόμο της εφόσον εμείς δεν σωπαίνουμε.
Ναι, οι άνθρωποι πρέπει να μιλούν ανοιχτά, καθαρά, δυνατά και παντού. Στα κοινωνικά δίκτυα, σε συνεντεύξεις, σε εκκλήσεις προς θρησκευτικούς και κοινωνικούς φορείς, προς πολιτικούς, προς υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Με κάθε διαθέσιμο μέσο, βίντεο, φωτογραφίες, προσωπικές μαρτυρίες, όλα αυτά λειτουργούν. Μια και μόνο αφήγηση ενός πιστού, στον οποίο έσπασαν την πόρτα, τον έδιωξαν από τον ναό, που έχασε τον ιερέα του, είναι πιο δυνατή από χίλιες ειδήσεις του CNN.
Είναι καθήκον μας να μιλάμε. Διότι αν σιωπήσουμε σήμερα, αύριο η Εκκλησία θα αφανιστεί ολοκληρωτικά. Αν όμως μιλήσουμε, ο κόσμος θα δει. Γιατί η αλήθεια δεν μπορεί να κρύβεται για πάντα. Και ακόμη κι ένας λόγος ειπωμένος με πίστη και πόνο μπορεί να ξυπνήσει έναν ολόκληρο λαό.
Διότι «πας γαρ ο αιτών λαμβάνει και ο ζητών ευρίσκει και τω κρούοντι ανοιγήσεται» (Κατά Ματθαίον 7:8)
Αλλά το πιο σημαντικό είναι η προσευχή. Είναι πιο δυνατή από κάθε λόγο, ισχυρότερη από την πολιτική, ανθεκτικότερη από κάθε δίωξη. Όταν χιλιάδες και εκατομμύρια πιστοί απευθύνονται στον Θεό με την προσευχή, για την Εκκλησία, για την αλήθεια, για τη σωτηρία του λαού, γκρεμίζονται ακόμα και τα πιο τρομακτικά τείχη.
Το να μιλάμε είναι σημαντικό, το να δρούμε είναι απαραίτητο. Αλλά το να προσευχόμαστε μαζί, αυτό είναι που μπορεί ν’ αλλάξει όχι μόνο τη μοίρα μιας χώρας, αλλά και την ίδια την πορεία της Ιστορίας. Η προσευχή είναι η πνευματική μας άμυνα. Όσο προσευχόμαστε, είμαστε ανίκητοι.
Στη Δύση, όποιον υπερασπίζεται τη διωκόμενη Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας τον αποκαλούν “πράκτορα του Κρεμλίνου”. Πώς απαντάτε σε αυτήν τη ρητορική;
Πρόκειται για φθηνή και επικίνδυνη ρητορική σωματικά και πνευματικά αδύναμων ανθρώπων. Είναι μια ταμπέλα που τους επιτρέπει να αποκλείουν ανθρώπους από κάθε διάλογο με μία μόνο λέξη. Δεν σε ακούν, δεν ερευνούν τα γεγονότα, δεν εμβαθύνουν, απλώς σου κολλούν την ετικέτα: «πράκτορας του Κρεμλίνου». Είναι βολικό, ιδίως για εκείνους που δεν θέλουν να απαντήσουν στο βασικό ερώτημα, γιατί σε μια «δημοκρατική» χώρα φυλακίζονται ιερείς, καταστρέφονται ναοί και αφαιρείται η υπηκοότητα από αρχιερείς της Εκκλησίας;
Αυτή η ρητορική είναι ακόμα πιο βολική σήμερα, εν καιρώ πολέμου. Κάθε παράλειψη της εξουσίας ή και κάθε έγκλημα μπορεί να καλυφθεί με αυτήν την κατηγορία. Το ανησυχητικό είναι πως αυτή η πρακτική δεν είναι πλέον μόνο χρήσιμη και προσφιλής στην εξουσία του Ζελένσκι, αλλά έχει υιοθετηθεί και από πολλές ομάδες στη Δύση.
Δεν είμαι πράκτορας του Κρεμλίνου. Είμαι Ορθόδοξος Χριστιανός, βουλευτής της Ουκρανίας, ένας άνθρωπος που υπερασπίζεται την πίστη του και τον λαό του. Δεν μιλώ εξ ονόματος της Ρωσίας, αλλά εξ ονόματος εκατομμυρίων Ουκρανών. Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι στην Ουκρανία υπάρχουν τουλάχιστον 6.000.000 πιστοί της Εκκλησίας μας. Γι’ αυτούς, η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν είναι «θεσμός επιρροής», αλλά Οίκος του Θεού και η ίδια τους η ζωή!
Αν το να υπερασπίζεσαι την Εκκλησία σημαίνει σήμερα να είσαι «πράκτορας», τότε τι σημαίνει να είσαι Χριστιανός; Τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος με συνείδηση; Όποιος σωπαίνει για τους διωγμούς, γίνεται συνένοχος. Εγώ δεν πρόκειται να σιωπήσω. Ας με στιγματίσουν καλύτερα, παρά να προδώσω την Εκκλησία και εκείνους που μέσα σ’ αυτήν αναζητούν παρηγοριά, αλήθεια και σωτηρία.
«Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, ότι αυτών εστίν η βασιλεία των ουρανών. Μακάριοι εστέ όταν ονειδίσωσιν υμάς και διώξωσι, και είπωσι παν πονηρόν ρήμα καθ’ υμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού. Χαίρετε και αγάλλεσθε, ότι ο μισθός υμών πολύς εν τοις ουρανοίς» (Κατά Ματθαίον 5:10–12).
Δόξα τω Θεώ γι’ αυτόν τον μισθό!
Φέρει, κατά τη γνώμη σας, ευθύνη ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος για την προσπάθεια νομιμοποίησης των σχισματικών στην Ουκρανία;
Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος φέρει άμεση και ιστορική ευθύνη για τις βαθιές πνευματικές πληγές που προκλήθηκαν στον Ορθόδοξο κόσμο. Η απόφασή του το 2018, αντικανονική και πολιτικά υποκινούμενη, να παρέμβει στις εσωτερικές υποθέσεις της Ουκρανικής Εκκλησίας, σηματοδότησε την αρχή μιας μεγάλης θρησκευτικής κρίσης.
Δεν αναγνώρισε απλώς σχισματικούς· καταπάτησε ιερούς κανόνες, παραγνώρισε τις αποφάσεις των κατά τόπους Εκκλησιών, αγνόησε τα δεινά εκατομμυρίων πιστών που παρέμειναν στην Κανονική Εκκλησία. Και όχι μόνο αυτό, έδωσε “επίσημη σφραγίδα” στο σχίσμα, υπογράφοντας πράξεις που ήδη έχουν οδηγήσει σε καταλήψεις ναών, ξυλοδαρμούς πιστών και θρησκευτική βία.
Αυτό δεν είναι απλώς σφάλμα αλλά συνειδητή πράξη με κίνητρο όχι τον Χριστό αλλά την πολιτική. Αντί να λειτουργήσει ως γέφυρα ενότητας, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος έγινε εργαλείο γεωπολιτικής πίεσης, επιτρέποντας να χρησιμοποιηθεί το όνομα του Πατριαρχείου της Κωνσταντινουπόλεως στην υπηρεσία αντιεκκλησιαστικών σκοπών.
Η ιστορία θα αποδώσει την κρίση. Αλλά ήδη σήμερα μπορούμε να πούμε ότι κάθε νέα ημέρα διωγμών στην Ουκρανία είναι μέρος της προσωπικής του ευθύνης ενώπιον του Θεού και της Εκκλησίας.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση δηλώνει ότι υπερασπίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά σιωπά. Είναι η Δύση συνένοχη σε αυτούς τους θρησκευτικούς διωγμούς;
Ναι, η σιωπή σε μια τέτοια κατάσταση δεν είναι ουδετερότητα, είναι συνενοχή. Όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση δηλώνει ότι υπερασπίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά αγνοεί τις μαζικές διώξεις κατά της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, προδίδει τις ίδιες της τις αρχές.
Όταν ναοί καταλαμβάνονται, ιερείς φυλακίζονται, αρχιερείς στερούνται της υπηκοότητάς τους, απλοί πιστοί εξευτελίζονται χωρίς καμία καταδίκη ούτε ένα λόγο συμπαράστασης, τότε δεν μιλάμε απλώς για δύο μέτρα και δύο σταθμά, μιλάμε για πολιτική υποκρισία στα όρια του εγκλήματος.
Η Δύση γνωρίζει τι συμβαίνει. Υπάρχουν πρεσβείες, εκθέσεις, βίντεο, μαρτυρίες.
Αλλά αντί να προστατεύσει τα στοιχειώδη δικαιώματα, την ελευθερία πίστης, συνείδησης και συνάθροισης, προτιμά να σιωπά. Διότι η Ουκρανία στη σημερινή συγκυρία είναι πολιτικός της εταίρος και η αναγνώριση διωγμών σημαίνει παραδοχή ότι ο εταίρος παραβιάζει την αρχή της δημοκρατίας. Ναι, αυτή η σιωπή είναι συνενοχή και συνεργία με το καθεστώς Ζελένσκι.
Αλλά η αλήθεια εν τέλει θα ακουστεί, διότι η φωνή της Εκκλησίας δεν είναι κάποια κομματική φωνή, δεν φιμώνεται. Κι αν η Ευρώπη δεν την ακούσει σήμερα, αύριο θα βρεθεί αντιμέτωπη με τις συνέπειες αυτής της προδοσίας των ίδιων της των θεμελίων. Θα έλεγα ότι ήδη τις αντιμετωπίζει, σε πολλά κοινωνικά και ηθικά μέτωπα.
Πώς βλέπετε σήμερα μια πιθανή λύση στη ρωσο-ουκρανική σύγκρουση;
Η ειρήνη είναι δυνατή αλλά μόνον όταν αποβάλουμε τις αυταπάτες και αρχίσουμε να λέμε την αλήθεια. Το κύριο εμπόδιο σήμερα είναι η αντιρωσική ιδεολογία, η οποία έχει τεχνητά εμφυτευτεί στον ουκρανικό κρατικισμό εδώ και δεκαετίες. Όσο η Ουκρανία υπάρχει ως εχθρικό project, στραμμένο στην καταστροφή κάθε κοινού στοιχείου με τους λαούς της Ρωσίας και της Λευκορωσίας, δεν θα υπάρξει ειρήνη. Αυτό το δηλητηριώδες κατασκεύασμα πρέπει να αποδομηθεί πλήρως.
Υπάρχουν τεχνικές λύσεις, για το καθεστώς, τα σύνορα, τις εγγυήσεις ασφάλειας. Αλλά όλα αυτά είναι δευτερεύοντα. Το βασικό είναι οι άμεσες, ειλικρινείς, προσωπικές επαφές μεταξύ των ηγετών των κρατών. Χωρίς μεσάζοντες, χωρίς επιβολές από τρίτες χώρες. Η ειρήνη δεν υπογράφεται μέσω Zoom, ούτε μέσω μεταφραστών από την Ουάσινγκτον και το Λονδίνο.
Η ειρήνη ξεκινά από έναν ανοιχτό, υπεύθυνο και ώριμο προσωπικό διάλογο.
Και, φυσικά, ένας τέτοιος ηγέτης δεν μπορεί να είναι ο Ζελένσκι. Δεν είναι ικανός για διάλογο, ούτε ηθικά, ούτε πνευματικά, ούτε πολιτικά. Έχει σφετεριστεί την εξουσία, κυβερνά με τον φόβο. Είναι τρομοκράτης, που στέκεται ανάμεσα στον λαό και την ειρήνη. Είναι η κύρια αιτία του πολέμου. Άρα, ο δρόμος προς την ειρήνη ξεκινά με την απελευθέρωση της Ουκρανίας από το καθεστώς Ζελένσκι και την ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας. Μόνο τότε μπορούμε να βγούμε από τον πόλεμο, όχι ως ηττημένοι, αλλά ως λαός που επέλεξε τη ζωή.
Χρειαζόμαστε διαδικασίες νομιμοποίησης της εξουσίας στην Ουκρανία. Χωρίς αυτές, δεν έχει νόημα να μιλάμε για ειρήνη. Η ειρήνη θα υπογραφεί μόνο με νέα πρόσωπα στην εξουσία.
Η ειρήνη είναι δυνατή. Αλλά μόνο αν έχει βάση την αλήθεια, τη μετάνοια και την εμπιστοσύνη. Όλα τα υπόλοιπα είναι απλώς παράταση της αγωνίας.
Βρίσκεστε σήμερα υπό προστασία; Σκοπεύετε να επιστρέψετε στην Ουκρανία, αν αλλάξει η πολιτική κατάσταση;
Μέχρι ένα βαθμό, ναι. Λόγω των συνθηκών, βρίσκομαι υπό προστασία και με ηλεκτρονικό βραχιολάκι. Δεν πρόκειται μόνο για προσωπική ασφάλεια, αλλά για αναγκαιότητα, που υπαγορεύεται από πραγματικές απειλές κατά της ζωής μου εκ μέρους του καθεστώτος Ζελένσκι. Ξέρω πολύ καλά τι συμβαίνει. Ξέρω ότι είναι ικανοί για τα πάντα, προκειμένου να με κάνουν να σιωπήσω. Στην Ουκρανία, και εκτός αυτής, δολοφονούν καθημερινά. Γι’ αυτούς είναι πλέον κανονικότητα. Όσο για την επιστροφή, ζει μέσα μου κάθε μέρα. Η Ουκρανία είναι η Πατρίδα μου. Δεν έφυγα από φόβο, έφυγα για να επιβιώσω και να συνεχίσω να αγωνίζομαι. Ποτέ δεν είχα σκοπό να φύγω. Όλη μου τη ζωή τη χτίζω στην Ουκρανία και προέτρεπα τους άλλους να ζουν και να εργάζονται στην πατρίδα.
Θα επιστρέψω στην Ουκρανία μόλις υπάρξει έστω και η ελάχιστη δυνατότητα. Δεν κρύβομαι, δεν δραπέτευσα, ζω με συναίσθηση ευθύνης. Η χώρα μου είναι ο πόνος και η αποστολή μου. Θα επιστρέψω όχι όταν θα είναι ασφαλές, αλλά όταν θα μπορώ να κάνω περισσότερα από μέσα, όταν θα υπάρξει πραγματική δυνατότητα να αλλάξει κάτι, να προσφέρω, να προστατεύσω ανθρώπους. Δεν θα επιστρέψω για εκδίκηση. Θα επιστρέψω για να ανοικοδομήσω και πνευματικά, και ηθικά, και κοινωνικά. Για να σηκώσουμε τη χώρα μας που είναι γονατισμένη.
Δεν χρειάζομαι την πολιτική, χρειάζομαι την Πατρίδα μου. Τη δική μου Πατρίδα, που είναι ιερή και αδιαίρετη. Δεν χρειάζομαι την πολιτική για την πολιτική. Δεν με αφορούν αξιώματα, εντολές και τίτλοι. Θέλω την Πατρίδα μου. Όχι διαιρεμένη, παραμορφωμένη, καμένη από τον πόλεμο και το μίσος. Αλλά τη δική μας Πατρίδα, την ιερή, όπου ακούγονται οι προσευχές, όπου ζει η μνήμη και τα παιδιά μεγαλώνουν κάτω από έναν ουρανό ειρήνης.
Δεν αγωνίζομαι για την εξουσία. Αγωνίζομαι για την αλήθεια, για την πίστη, για τον λαό που σήμερα έχει προδοθεί. Και πιστεύω πως θα έρθει η ημέρα που θα πάρουμε πίσω την Ουκρανία μας. Όχι αυτήν που χτίζουν με καλούπια από την άλλη όχθη του ωκεανού ή οι φασίστες στο εσωτερικό της. Αλλά εκείνην που κουβαλάμε στις καρδιές μας, με ναούς, με χωράφια, με σταυρούς στους τρούλους και με την αλήθεια στα μάτια του λαού μας.
Με τον Θεό.
Ποιο μήνυμα θέλετε να στείλετε στους ανθρώπους στην Ελλάδα και στην Κύπρο;
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές εν Χριστώ,
Σας απευθύνομαι όχι ως πολιτικός, αλλά ως Ορθόδοξος Χριστιανός, ως υποδιάκονος της Εκκλησίας, ως άνθρωπος που αυτήν τη στιγμή δοκιμάζεται, για την πίστη, για την αλήθεια, για την Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία. Σήμερα, στην Ουκρανία, η Αγία μας Εκκλησία υφίσταται σκληρούς διωγμούς. Ιερείς συλλαμβάνονται, ναοί καταλαμβάνονται, οι πιστοί εξευτελίζονται. Κι όλα αυτά δεν συμβαίνουν σε ειδωλολατρικούς καιρούς, ούτε επί κομμουνισμού, αλλά σήμερα, στον 21ον αιώνα, με τις επευφημίες του λεγόμενου “πολιτισμένου κόσμου”. Διωκόμαστε, όπως στο Ευαγγέλιο, για το όνομα του Χριστού.
Ωστόσο δίνω μαρτυρία, παρά τα πάθη και τις θλίψεις, η Εκκλησία είναι ζωντανή. Οι πιστοί δεν προδίδουν. Και σας παρακαλώ για την προσευχητική σας στήριξη. Η Άγια γη σας σε Ελλάδα και Κύπρο ανέδειξε μεγάλους ασκητές, μάρτυρες και Αγίους της Εκκλησίας. Σήμερα, σας ζητούμε, θυμηθείτε μας. Στηρίξτε μας με τον λόγο, την προσευχή και τη μαρτυρία σας.
Προσευχηθείτε για εμάς και για την ειρήνη στη χώρα μας! Αυτό είναι το πιο σημαντικό και το πιο πολύτιμο!
Με αγάπη, ελπίδα και πίστη,
Αρτέμ Ντμιτρούκ
Βουλευτής της Ουκρανίας
Υποδιάκονος της Κανονικής Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Αυτός είμαι εγώ μετά τα βασανιστήρια στα υπόγεια της SBU, στις 3 Μαρτίου 2022.
simerini.sigmalive.com
