του Max Hastings*
Γνωρίζαµε ότι οι ΗΠΑ ήταν η πλουσιότερη και µε τη µεγαλύτερη επιρροή χώρα στη γη και ότι στα σηµαντικά θέµατα, έπρεπε να παίζουµε τον ρόλο του ακόλουθου. Αλλά ακόµη και εγώ που έζησε στις ΗΠΑ για µερικά χρόνια, δεν ξαγρυπνούσα τις νύχτες αναρωτώµενος τι θα µπορούσε να κάνει στη συνέχεια η υπερδύναµη.
Σήµερα, αυτό έχει αλλάξει. Συνηθίζαµε να κοροϊδεύουµε τους νευρικούς τύπους που περνούσαν τη ζωή τους τροµοκρατηµένοι ότι ένα αεροπλάνο µπορεί κάποια στιγµή να πέσει πάνω στο σπίτι τους. Τώρα, όµως, ξέρουµε ακριβώς πώς νιώθουν αυτοί οι άνθρωποι. Είµαστε υπνωτισµένοι, στοιχειωµένοι, από ό,τι λέει και κάνει ο Τραµπ, επειδή κανείς δεν µπορεί να προβλέψει την επόµενη εναλλαγή της διάθεσής του. Αυτό, τον ευχαριστεί.[…]. Τελευταίο παράδειγµα είναι η ανακοίνωση του Τραµπ ότι οι ΗΠΑ θα στείλουν στην Ουκρανία νέα συστήµατα αεράµυνας, τα οποία έχουν αγοραστεί από µέλη του ΝΑΤΟ, µαζί µε πυραύλους µεγάλου βεληνεκούς. Αυτό είναι αναµφισβήτητα µια καλή είδηση. […]Το µεγάλο ερώτηµα είναι πόσο σοβαρή είναι η µεταστροφή του προέδρου µετά από µήνες επικριτικής στάσης προς την Ουκρανία και τον ηγέτη της – και πόσο θα διαρκέσει.
[…]. Παράλληλα, ορισµένοι από τους πιο έξυπνους οικονοµολόγους λένε ότι δεν είναι σίγουροι αν οι αµερικανικές επιχειρήσεις µπορούν να επιβιώσουν από το τρενάκι του τρόµου που ξεκίνησε ο Τραµπ, µε πιο εµφανή τρόπο αυτό των δασµών, ή αν η οικονοµία θα βουλιάξει. […]. Ο σεβαστός Μάρτιν Γουλφ των Financial Times είναι µεταξύ εκείνων που χαρακτηρίζουν τους δασµούς του Τραµπ ως «τρελούς». Ο Μοχάµεντ Ελ-Εριάν, πρώην επενδυτικό µυαλό της Wall Street και τώρα διακεκριµένος ακαδηµαϊκός, παραδέχεται ότι δεν έχει ιδέα για το πώς θα εξελιχθεί το κεφάλαιο Τραµπ.
[…].Στη συνέχεια, υπάρχει το Ιράν. Θα επιχειρήσουν οι ΗΠΑ να διαπραγµατευτούν µε τους µουλάδες για το πυρηνικό τους πρόγραµµα ή θα επιστρέψουν στους βοµβαρδισµούς; […].
*αρθρογράφου Bloomberg
