[ad_1]
Για την διασφάλιση της παραγωγής, ο κύριος στόχος πρέπει να είναι η διατήρηση της πράσινης επιφάνειας των τελευταίων φύλλων και κυρίως του «φύλλου σημαία». Εν προκειμένω, οι παραγωγοί πρέπει να είναι ενήμεροι για τις προτεινόμενες πρακτικές διαχείρισης, όπως η χρήση ανθεκτικών ποικιλιών, η εφαρμογή κατάλληλων φυτοπροστατευτικών προϊόντων και η καλή στράγγιση των εδαφών. Επιπλέον, η άμεση αντίδραση σε οποιαδήποτε ένδειξη προβλήματος είναι καίρια για την αποτροπή της εξάπλωσης των ασθενειών.
Στα κατώτερα φύλλα και σε όλη τη βλαστική περίοδο η πρώιμη σεπτορίαση
Το παθογόνο Septoria tritici, είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της καλλιέργειας του σιταριού και οι απώλειες που προκαλεί μπορούν να φτάσουν σε αρκετά υψηλά ποσοστά. Τα συμπτώματα της ασθένειας, εκδηλώνονται κυρίως στα κατώτερα φύλλα ως καστανές κηλίδες καθ΄ όλη τη διάρκεια της βλαστικής περιόδου. Οι κηλίδες μεγεθύνονται και εκδηλώνουν πολυστιγμία από τις σχηματιζόμενες καρποφορίες του μύκητα.
Η πρώιμη σεπτορίαση καθίσταται επικίνδυνη όταν επικρατήσει ψυχρός καιρός με συνεχείς βροχοπτώσεις και η προσβολή επεκταθεί χρονικά ώστε να προσβληθεί το «φύλλο σημαία» και τα 2-3 κατώτερα φύλλα της κορυφής.
Στο στάδιο της διόγκωσης ιδιαίτερα επικίνδυνη η όψιμη σεπτορίαση
Η όψιμη σεπτορίαση προκαλείται από τον μύκητα Phaeosphaeria nodorum. Η ασθένεια αυτή συνήθως εκδηλώνεται σε μεταγενέστερα στάδια από ό,τι η προηγούμενη και είναι περισσότερο επικίνδυνη στο στάδιο της διόγκωσης («γκάστρωμα»). Εκδηλώνεται με την παρουσία κηλιδώσεων στα φύλλα, ελλειψοειδών, μήκους μέχρι και 1cm, περιβαλλόμενες από χλωρωτική ζώνη και ευνοείται σε υψηλότερες θερμοκρασίες (>20°C).
Νεκρώσεις ελάσματος προκαλεί η καστανή κηλίδωση των φύλλων
Η πυρηνοφόρα, γνωστή και ως καστανή κηλίδωση οφείλεται στον μύκητα Pyrenophora tritici. Τα πρώτα συμπτώματα της ασθένειας εμφανίζονται στα φύλλα, ως ελλειπτικές – φακοειδείς κηλίδες, με χρώμα καστανό, που περιβάλλονται από κίτρινη ζώνη. Εφόσον ο καιρός εξακολουθεί να είναι υγρός, στο κέντρο της κηλίδας εμφανίζεται ένα σκούρο στίγμα. Οι κηλίδες αυτές ενώνονται και εξελίσσονται σε νεκρώσεις του ελάσματος. Μολύνσεις προκαλούνται στα στελέχη ακόμη και στα σταχύδια, οπότε οι παραγόμενοι κόκκοι του σιταριού είναι «λισβοί» και έχουν κοκκινωπό χρωματισμό. Στα στελέχη που παραμένουν μετά τον αλωνισμό, ο μύκητας ζει σαπροφυτικά, σχηματίζοντας καρποφορίες. Αυτές παράγουν σπόρια που δημιουργούν τις αρχικές μολύνσεις κατά την επόμενη καλλιεργητική περίοδο.
Κοινοποιήστε το:
Διαβάστε Επίσης
[ad_2]