[ad_1]
Ο Βασίλης Σαμπράκος γράφει για την στιγμή λάμψης σε ένα ντέρμπι από τον 20χρονο ποδοσφαιριστή σε μια φάση που ο Ραζβάν Λουτσέσκου είχε αρχίσει να εμπιστεύεται μεγαλύτερης ηλικίας ποδοσφαιριστές.
Η ενέργεια του Γιάννη Κωνσταντέλια στο 78’ο λεπτό του Ολυμπιακός – ΠΑΟΚ έγινε το απόλυτο viral των ημερών στο ποδοσφαιρικό κυβερνοσύμπαν. Συνέβη επειδή προφανώς όλοι αυτό ζητάμε στο ποδόσφαιρο: μια ενέργεια που θα μας ξεσηκώσει. Θα έπρεπε να συμβαίνει όμως και επειδή αυτό το highlight επικοινωνεί το πόσο έχει “μεγαλώσει”, με ποδοσφαιρικούς όρους, ο 20χρονος μεσοεπιθετικός στην διάρκεια των τελευταίων μηνών – δηλαδή από την λήξη των περσινών play-offs της Superleague μέχρι σήμερα.
Η προηγούμενη σεζόν είχε λήξει με την ποδοσφαιρική κοινότητα να μένει εντυπωσιασμένη από τις τεχνικές δεξιότητες του Κωνσταντέλια και με τον προπονητή του να μένει με το παράπονο ότι ο “Ντέλιας”, όπως και οι άλλοι νεαροί ποδοσφαιριστές του ΠΑΟΚ δεν κατάφεραν να αποδώσουν τα προσδοκώμενα στην περίοδο της μεγάλης πίεσης – δηλαδή στα “μεγάλα” ματς.
Στις στιγμές των ευρωπαϊκών προκρίσεων προς την φάση των ομίλων του Conference League ο Ραζβάν Λουτσέσκου μας μίλησε δημόσια σχετικά με αυτό που συμβαίνει, δηλαδή με την ωρίμανση του Κωνσταντέλια. Το είχε θέσει ως “άλλαξε κάτι στο μυαλό του Κωνσταντέλια”, τον περασμένο Αύγουστο. Συμβαίνει πλέον με συνέπεια ο Κωνσταντέλιας να κάνει τα “μαγικά” του σε κρίσιμες στιγμές – δηλαδή πότε απέναντι σε μεγάλο αντίπαλο και πότε όταν ένα ματς είναι στο 0-0 και έχει στα πόδια του μια μπάλα που “καίει”.
Αυτό που έκανε ο Κωνσταντέλιας στο Καραϊσκάκη, και αυτά που έχει κάνει σε αρκετά παιχνίδια ο Κωνσταντίνος Κουλιεράκης αυτή την εποχή έχουν μεγάλη σημασία για τον ΠΑΟΚ. Όχι μόνο επειδή αυτά τα παιδιά βοηθούν τον ΠΑΟΚ να παίρνει νίκες και βαθμούς, ή απλώς μόνο επειδή μεγαλώνουν διαρκώς την υπεραξία τους. Όσο είναι καλοί λειτουργούν ως υπενθύμιση και προς τον ΠΑΟΚ αλλά και προς τον Ραζβάν Λουτσέσκου σχετικά με την αξία στην επιμονή ενός πλάνου για την μονιμοποίηση των νεαρών στο βασικό σχήμα.
Στα δύο τελευταία ντέρμπι, απέναντι σε ΑΕΚ και Ολυμπιακό, ο Λουτσέσκου επέλεξε να μεγαλώσει τον μέσο όρο ηλικίας της ενδεκάδας του (28,6 απέναντι στην ΑΕΚ, 28,2 απέναντι στον Ολυμπιακό). Ένας προπονητής που έχει την ροπή προς την εμπιστοσύνη στους πιο έμπειρους ένιωσε σε αυτά τα ματς την ανάγκη να “μεγαλώσει” την ενδεκάδα του, ίσως επειδή δεν έχει ακόμη ξεχάσει ότι στα περσινά ντέρμπι οι “μικρότεροι” δεν απέδωσαν. Σε μια πολύ επίκαιρη στιγμή λοιπόν ο Κωνσταντέλιας του φώναξε ότι πλέον φτάνει στο επίπεδο να μπορεί να γίνει αποφασιστικός στα μεγάλα παιχνίδια. Το ίδιο μπορεί να πει κανείς για τον Κουλιεράκη, αν συγκρίνει την απόδοσή του στο Καραϊσκάκη με αυτή που είχαν οι κεντρικοί αμυντικοί του ΠΑΟΚ στο ντέρμπι με την ΑΕΚ.
Όταν επιλέγει ένα αγωνιστικό πλάνο και μια σύνθεση, ένας προπονητής δείχνει στους ποδοσφαιριστές εμπιστοσύνη. Και περιμένει εκείνοι να την δικαιώσουν. Με άλλα λόγια, ένας προπονητής χρειάζεται να δει καθαρά σημάδια από τους “μικρούς” ότι “μεγαλώνουν” για να συνεχίσει να τους εμπιστεύεται. Σημάδια σε μεγάλα ματς, σε στιγμές που η μπάλα καίει. Μέχρι εδώ τέτοια σημάδια του έχουν δείξει και οι Κωνσταντέλιας, Κουλιεράκης, αλλά και ο Τσιγγάρας. Ο Μιχαηλίδης, ο Τζίμας, ο Λύρατζης έχουν μείνει πιο πίσω. Ο Λουτσέσκου, που πάντα ψάχνει σε ένα σχήμα την ισορροπία ανάμεσα σε ταλέντο και εμπειρία, δεν αρκεί να ενθαρρύνεται μόνο από τον περίγυρο για να εμπιστεύεται περισσότερο τους “μικρούς”. Και τώρα, που στα χέρια του έχουν βρεθεί αρκετοί ποιοτικοί “μεγαλύτεροι” λόγω των μεταγραφών, χρειάζονται πολύ τα “κόλπα” του Κωνσταντέλια, τα τάκλιν και οι κεφαλιές του Κουλιεράκη, τα κλεψίματα και οι άμεσες επιθετικές μεταβάσεις του Τσιγγάρα για να λειτουργήσουν στο μυαλό του Ρουμάνου προπονητή ως υπενθύμιση του οράματος για την μονιμοποίηση των παιδιών που εκπαιδεύει ο ΠΑΟΚ στην ακαδημία του.
[ad_2]