[ad_1]
Ανάλυση για την τουρκική υπηρεσία πληροφοριών
ΟΜΗΡΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ
Οι εντάσεις μεταξύ των μυστικών υπηρεσιών μίας χώρας και της δημοκρατίας δεν μπορούν ποτέ να επιλυθούν πλήρως.[1] Στις νέες δημοκρατίες όπως η Τουρκία, η σχέση ανάμεσα στο κράτος, τις υπηρεσίες πληροφοριών και τη δημοκρατία φαίνεται να είναι λεπτή. Τομείς όπως η συνεργασία μεταξύ των διάφορων φορέων, των μηχανισμών εποπτείας του κράτους, ο ρόλος της αστυνομίας και του στρατού φαίνεται να είναι αρκετά σαθροί. Η παρούσα εργασία θα συζητήσει τις τελευταίες μεταρρυθμίσεις που έλαβαν χώρα στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΜΙΤ). Θα προσπαθήσει να εξετάσει τους λόγους αυτών και την αποτελεσματικότητά τους. Η ανάλυση θα γίνει με βάση την ΜΙΤ σε σχέση με άλλα θέματα που θα ανακύψουν, όπως η σχέση της μα συμβάντα στη Συρία και σκάνδαλα που αφορούν την Τουρκική πολιτική σκηνή. Θα αποδειχθεί ότι η ΜΙΤ είναι αναποτελεσματική και χρειάζεται περαιτέρω μεταρρύθμιση καθώς χρησιμοποιείται από μέλη της Τούρκικης κυβέρνησης προς ικανοποίηση των συμφερόντων της.
Οι ‘επιχειρήσεις’ που λαμβάνουν χώρα από την Τουρκική Υπηρεσία πληροφοριών (TIC), κομμάτι της οποίας είναι η ΜΙΤ, μπορούν να χωριστούν σε τρεις κατηγορίες: Η πρώτη κατηγορία αφορά επιχειρήσεις αντικατασκοπείας (counter-espionage operations) εναντίον των ξένων πρακτόρων ενώ παράλληλα ελέγχει τις ξένες ένοπλες δυνάμεις στην Τουρκία που είναι παράλληλα ένα από τα καθήκοντα της MIT. Η δεύτερη κατηγορία συμπεριλαμβάνει επιχειρησιακή πληροφόρηση (tactical intelligence) και επικεντρώνεται στις δυνατότητες μεταφορών των στρατιωτικών μονάδων των στοχοθετημένων χωρών. Το δεύτερο μέρος αυτών των επιχειρήσεων πραγματώνεται από την Στρατιωτική Μονάδα Πληροφοριών του Τουρκικού Γενικού Προσωπικού (Military Intelligence Unit of the Turkish General Staff, TGS). Παρ’ όλα αυτά η MIT οφείλει να παρέχει πληροφόρηση στο TGS όταν το τελευταίο το ζητήσει. Η τρίτη κατηγορία συμπεριλαμβάνει την συλλογή πληροφοριών όσον αφορά εσωτερικές πολιτικές απειλές όπως θεωρείται το PKK και φέρεται εις πέρας από την μονάδα πληροφοριών της αστυνομίας (Directorate of the Important Issues).[2]
Ο νόμος 2937, που τέθηκε σε ισχύ το 1983 ορίζει τα καθήκοντα της ΜΙΤ ως ακολούθως: Να αποκτά και να παράγει εθνική πληροφόρηση ασφάλειας στο Κράτος σε άμεσες και πιθανές δραστηριότητες που πραγματοποιούνται εντός και εκτός χώρας και έχουν ως στόχο την εθνική ακεραιότητα, ύπαρξη, ανεξαρτησία, ασφάλεια, Συνταγματική αρχή και όλα τα στοιχεία που αποτελούν την εθνική δύναμη της Δημοκρατίας της Τουρκίας, και να παραδίδει αυτήν την πληροφόρηση στον Πρόεδρο, τον Πρωθυπουργό, τον Γενικό Επιτελάρχη, τον Γενικό Γραμματέα του Εθνικού Συμβουλίου Ασφάλειας και τους συναφείς θεσμούς (to obtain/produce national security intelligence throughout the State on immediate and potential activities carried out in or outside the country to target the territorial and national integrity, existence, independence, security, Constitutional order and all elements that constitute the national strength of the Republic of Turkey, and to deliver this intelligence to the President, the Prime Minister, the Chief of General Staff, the Secretary General of the National Security Council and to the relevant institutions).[3]
Ο δημοκρατικός έλεγχος των πληροφοριών αποτελεί σημαντικό χαρακτηριστικό που καταδεικνύει τα επίπεδα της δημοκρατίας σε κάθε κράτος. Ο δημοκρατικός έλεγχος περιλαμβάνει δύο μέρη: την κατεύθυνση και την εποπτεία (direction and oversight). Ο δημοκρατικός έλεγχος μπορεί να επιτευχθεί μέσω της εκτελεστικής, νομοθετικής και δικαστικής εξουσίας. Αν δεν ελέγχεται από το νομοθετικό σώμα, η εκτελεστική εξουσία μπορεί να χρησιμοποιήσει την κοινότητα των υπηρεσιών πληροφοριών για μη δημοκρατικούς σκοπούς.[4]
Όσον αφορά τους μηχανισμούς επίβλεψης της TIC, πρέπει να σημειωθεί ότι ανάμεσα σε διάφορους οργανισμούς υπάρχει το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας (National Security Council, NSC) που λειτουργεί σαν συμβουλευτικό σώμα. Θα πρέπει να σημειωθεί πως υπάρχουν διάφορα άλλα σώματα εντός της TIC μεταξύ άλλων, η Μονάδα Πληροφόρησης του Τουρκικού Γενικού Προσωπικού (Intelligence Unit of the Turkish General Staff), η Μονάδα Πληροφόρησης της Χωροφυλακής (Intelligence Unit of the Gendarmerie Forces), οι Μονάδες Πληροφόρησης του Ναυτικού, της Αεροπορίας και των Στρατιωτικών Δυνάμεων (Intelligence Units of the Navy, Air Force, and Army Forces).[5]
Μία από τις πιο πρόσφατες μεταρρυθμίσεις της MIT, η οποία καταδικάζει την εποπτεία επί αυτής και σαν αποτέλεσμα τα δημοκρατικά επίπεδα της χώρας, ήταν η διεύρυνση των δυνάμεων της, οι οποίες κατοχυρώθηκαν από την εφαρμογή ενός νόμου τον Απρίλιο του 2014. Ο νόμος αυτός τροποποίησε το Νόμο για το δίκαιο των Κρατικών Υπηρεσιών Πληροφοριών και της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (‘Law Amending the Law on State Intelligence Services and the National Intelligence Agency’ no. 6532) και εγγρίθηκε από τον Τούρκο Πρόεδρο στις 17 Απριλίου 2014 ενώ τέθηκε σε ισχύ στις 26 του ιδίου μήνα. Η αντιπολίτευση (Republican People’s Party, CHP) είναι αντίθετη και πρόκειται να αιτηθεί την ακύρωση του νόμου στο Συνταγματικό Δικαστήριο. Σύμφωνα με το νέο αυτό νόμο, η ΜΙΤ έχει την δυνατότητα να υποκλέπτει ιδιωτικές τηλεφωνικές συζητήσεις και να συλλέγει πληροφορίες σχετικά με την τρομοκρατία και το διεθνές έγκλημα.[6] Ο La Rue έγραψε πως “Η επιτήρηση των πολιτών πρέπει να πραγματοποιηθεί μόνο κάτω από τις πιο εξαιρετικές περιστάσεις και αποκλειστικά υπό την επίβλεψη μιας ανεξάρτητης δικαστικής αρχής,’ και ‘οι νομικές εγγυήσεις οφείλουν να εξασφαλίσουν ότι η επιτήρηση είναι αναγκαία και αναλογική, χωρίς αδικαιολόγητες εισβολές στην ιδιωτική ζωή.’[7] Κάτι τέτοιο δεν εφαρμόζεται στην Τουρκία αφού παραβιάζεται η ζωή των Τούρκων πολιτών. Οι συγκεκριμένες δραστηριότητες μοιάζουν μάλλον με περιστατικά αναφερόμενα επί δικτατορικών περιόδων επί Φράνκο στην Ισπανία, Σάλαζαρ στην Πορτογαλία και της GESTAPO στην Γερμανία.
Επιπροσθέτως, προσφέρει ασυλία στους πράκτορες της υπηρεσίας ενώ ταυτόχρονα επιβάλλει μέχρι και 10 έτη φυλάκισης σε δημοσιογράφους ή οποιονδήποτε δημοσιεύσει απόρρητες πληροφορίες ή πληροφορίες σχετικά με τους πράκτορες της ΜΙΤ.[8] Το πλεον αξιοσημείωτο του νόμου είναι ότι οποιοσδήποτε πολίτης ή υπηρεσία δεν παρέχει στη ΜΙΤ τα στοιχεία που ζητά, μπορεί να δικαστεί και να καταδικαστεί μέχρι και σε 4 έτη φυλάκισης.[9] Δεν θα πρέπει να παραλειφθεί πως ο Πρόεδρος έχει τον τελευταίο λόγο επί του ανωτέρω θέματος.
Γίνεται λοιπόν σαφές ότι η MIT είναι υποχείριο στα χέρια της κυβέρνησης, ενώ δεν υπάρχει κανένας ουσιώδης έλεγχος επί αυτής, γεγονός που καθιστά εύκολη την πολιτικοποίησή της (politicization of intelligence). Μέλη της αντιπολίτευσης υποστηρίζουν ότι ο Ερντογάν ‘έχει μετατρέψει την ΜΙΤ σε έναν ιδιωτικό οργανισμό. Αυτό είναι μία μεταφορά από ένα αστυνομικό κράτος σε ένα κράτος πληροφόρησης.[10] Αν και στην ιστοσελίδα της ΜΙΤ αναφέρεται πως η υπηρεσία ‘είναι αφιερωμένη στις αρχές της πλουραλιστικής δημοκρατίας, την υπεροχή του δικαίου, την αντικειμενικότητα και τα ανθρώπινα δικαιώματα’,[11] ο πρόσφατος νόμος αποδεικνύει το ακριβώς αντίθετο. Η ΜΙΤ έχει τη δυνατότητα, σύμφωνα με τον νέο νόμο να διεξάγει της επιχειρήσεις της με πλήρη ελευθερία, παραβιάζοντας τα ανθρώπινα δικαιώματα και χωρίς να υπόκειται σε οποιοδήποτε έλεγχο, όπως το να ζητά δικαστική εντολή. Η Emma Sinclair-Webb, ανώτερη ερευνητής του Human Rights Watch στην Τουρκία δήλωσε πως ‘ο νέος νόμος για την ΜΙΤ της δίνει άνευ όρων δυνατότητες ενώ τιμωρεί όσους προσπαθούν να εκθέσουν τα κακώς κείμενά της.’[12]
Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι ο νέος νόμος δίνει το δικαίωμα σε υπαλλήλους της ΜΙΤ και περισσότερο στον Διευθυντή αυτής να διεξάγει συνομιλίες με ένοπλες ομάδες για την επίλυση των εχθροπραξιών και την θέσπιση της ειρήνης. Η ανάγκα αυτή δημιουργήθηκε μετά τις ‘Συνομιλίες του Όσλο’ (Oslo talks), μεταξύ του Διευθυντή της ΜΙΤ, Hakan Fidan και μελών του Κουρδικού κόμματος (Kurdistan Workers’ Party, PKK). Φαίνεται πως η συγκεκριμένη μεταρρύθμιση απλώς παρέχει απεριόριστες δυνατότητες στο προσωπικό της ΜΙΤ χωρίς να δίνει ουσιαστική έμφαση σε ζητήματα ‘τρομοκρατίας’. Μέσω του συγκεκριμένου νόμου, το προσωπικό της ΜΙΤ που διαπράτει παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως βασανιστήρια, έχει ασυλία αφού ουσιαστικά η ΜΙΤ αποφασίζει ποιες δραστηριότητες διώκονται. Επιπλέον, το προσωπικό της ΜΙΤ δεν θα επιτρέπεται να καταθέτει σε θέματα σχετικά με τη ΜΙΤ εκτός αν ο Διευθυντής της ή ο Πρωθυπουργός του το επιτρέψει. Γίνεται σαφές πως σύμφωνα με το συμφέρον της πολιτικής ηγεσίας της χώρας το σύστημα της ΜΙΤ θα είναι διαφανές ή όχι.
Τα κίνητρα πίσω από την εφαρμογή του νέου νόμου υποστηρίζεται πως ήταν η προπαγανδα εναντίον της κυβέρνησης Erdogan από το κίνημα του Γκουλέν και η επίθεση σε φορτηγά της ΜΙΤ που σύμφωνα με την κυβέρνηση μετέφεραν ανθρωπιστική βοήθεια στην Συρία. Επιπλέον, διότι αντίστοιχες Ευρωπαϊκές μυστικές υπηρεσίες θεωρείται πως έχουν μεγαλύτερο εύρος δυνατοτήτων και σαν αποτέλεσμα η Τουρκική μυστική υπηρεσία θα έπρεπε να ενεργήσει αντίστοιχα ώστε να γίνει περισσότερο αποτελεσματική.[13]
Την 1 Ιανουαρίου 2014, ένα κοντέινερ βρέθηκε στην πόλη Hatay προς τη Συρία. Η ανάμειξη της ΜΙΤ στο συγκεκριμένο σκάνδαλο έγινε γνωστή αμέσως μετά το περιστατικό. Διεθνή μέσα υποστηρίζουν πως το περιστατικό αναφέρεται στην Τουρκική στήριξη σε κινήματα Τζιχαντιστών. Αυτό το γεγονός δημιουργεί αισθήματα δυσαρέσκειας μεταξύ Τουρκίας και Ηνωμένων Πολιτειών.[14] Σε συνάντηση μεταξύ του Erdogan και του Barack Obama, ο τελευταίος έδειξε την δυσαρέσκειά του όσον αφορά την βοήθεια που έστειλε η Τουρκία στους αντάρτες στην Συρία.[15]
Ο Erdogan έχει κατηγορηθεί πως εισήγαγε το νέο νόμο για να καταπνίξει τα σκάνδαλα διαφθοράς. Τα πιο πρόσφατα σκάνδαλα που ξέσπασαν στην Τουρκία είναι τα ακόλουθα: Ο Erdogan έχει κατηγορήσει την αστυνομία, εισαγγελείς και δικαστές πως διέρρευσαν πληροφορίες σχετικά με σκάνδαλα διαφθοράς. Επιπλέον, πληροφορίες διέρρευσαν με συνομιλίες μεταξύ του Erdogan και του γιου του, Bilal για την απόκρυψη μεγάλων χρηματικών ποσών.[16] Ένα από τα σημαντικότερα σκάνδαλα σχετιζόταν με ένα video στο YouTube που εμφάνιζε υψηλόβαθμους υπαλλήλους να σχεδιάζουν μυστικές επιχειρήσεις στην Συρία. Η κυβέρνηση Erdogan προσπάθησε επιπλέον να καταργήσει το YouTube και Twitter. Αν και η προσπάθεια αυτή δεν υλοποιήθηκε, ωστόσο ορισμένα videos καταργήθηκαν. Τέλος, ο Erdogan καθαίρεσε διάφορους δικαστικούς και αστυνομικούς υπαλλήλους που εμπλέκονταν σε άλλα σκάνδαλα διαφθοράς το Δεκέμβριο.[17]
Η σχέση Εrdogan με τον αρχηγό της ΜΙΤ, Fidan είναι εδραιωμένη εδώ και πολλά χρόνια. O Fidan είναι ‘ο νούμερο 2 άντρας στην Τουρκία’. Ο ρόλος του Fidan σαν επικεφαλής της ΜΙΤ έχει δημιουργήσει ανησυχίες στις ΗΠΑ για την πολιτική που ακολουθεί προς το Ιραν. Οι ανησυχίες πρωτοεμφανίστηκαν όταν η CIA άρχισε να υποπτεύεται ότι ο Fidan έδινε απόρρητες πληροφορίες στο Ιράν, το 2010. Ο ρόλος του Fidan είναι ακόμη πιο βαθύς καθώς προσπαθεί να αναβαθμίσει τις δυνατότητες των ανταρτών στη Συρία παρέχοντας τους όπλα, χρήματα και υλικοτεχνική υποστήριξη στο γενικό πλαίσιο της πολιτικής Erdogan να ρίξει τον Assad.[18] Ο Erdogan επιθυμεί την πτώση του Assad όχι μόνο για να διασφαλίσει τα σύνορα της Τουρκίας αλλά και για να αποκλείσει την πιθανότητα της δημιουργίας ενός Κουρδικού κράτους στην πλευρά της Συρίας, η οποία έχει και γεω-οικονομικό χαρακτήρα. Κούρδοι αρχηγοί της Συρίας ισχυρίζονται ότι η Άγκυρα προμηθεύει ριζοσπαστικά κινήματα με όπλα και πως 50 λεωφορεία με ριζοσπαστικούς μαχητές, συνοδευόμενα από 10 αστυνομικά οχήματα κατευθύνονταν προς το χωριό Guvecci, λίγο μακριά από τα Τουρκικά σύνορα με τη Συρία. Τούρκοι κυβερνητικοί υπάλληλοι διαψεύδουν αυτούς τους ισχυρισμούς.[19]
Τα υψηλά επίπεδα διαφθοράς της ΜΙΤ είναι γνωστά από παλαιότερα έτη, ακόμα και από την εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.[20] Το περιστατικό στο Σουσουρλούκ αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της διαφθοράς της ΜΙΤ: Στις 3 Νοεμβρίου 1996, μία Μερσεντές συνετρίβη λόγω μεγάλης ταχύτητας. Στα συντρίμμια του αυτοκινήτου βρέθηκαν εξοπλισμός υποκλοπών και μυστικών επιχειρήσεων, όπλα, ναρκωτικά, χρήματα και αποκαλυπτικά έγγραφα. Οι επιβάτες του αυτοκινήτου ήταν ο αστυνομικός διευθυντής Χουσεϊν Κοτσαντάγ με την ερωμένη του, το ηγετικό στέλεχος των ‘Γκρίζων Λύκων’, καταζητούμενος στην Τουρκία για εμπόριο ηρωίνης, Αμπντουλάχ Τσατλί και ο βουλευτής Εντίπ Σεντάτ Μπουτσάκ.[21] Η ίδια η ΜΙΤ έχει αποκτήσει τον έλεγχο της Μαφίας στην Τουρκία, διεκδικόντας τον από την Ασφάλεια.[22] Θα πρέπει να υπογραμμιστεί ότι ‘ο Αστυνομικός Διευθυντής του Λονδίνου το 2006, επεσήμανε την εμπλοκή της Τουρκικής Στρατιωτικής Αποστολής, με έδρα την Τουρκική πρεσβεία, ως μεγαλέμπορους και διακινητές μεγάλων ποσοτήτων ναρκωτικών ακόμη και με διπλωματικούς σάκους’.[23]
Η ανάγκη για αναδιάρθρωση των υπηρεσιών πληροφοριών έχει αποκτήσει μεγάλη δυναμική τα τελευταία χρόνια.[24] Πώς όμως οι υπηρεσίες πληροφοριών εκδημοκρατίζονται σε (σχετικά) νέες δημοκρατίες; Εκδημοκρατισμός μπορεί να σημαίνει η θέσπιση νόμων για την καλύτερη εποπτεία και τον έλεγχο των μυστικών υπηρεσιών. Η μεταρρύθμιση όμως κατευθύνεται προς ουσιαστικές αλλαγές στις οργανωτικές δομές, την κουλτούρα και την αναβάθμιση των πρακτικών τομέων μιας κοινότητας. Σύμφωνα με τον Herman, οι οι μυστικές υπηρεσίες που δημιουργήθηκαν και επεκτάθηκαν κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου έχουν αποκτήσει όλα τα χαρακτηριστικά μιας βεμπερικής γραφειοκρατίας (Weberian bureaucracy).[25] Γραφειοκρατικές μεταρρυθμίσεις συμβαίνουν κυρίως μετά από μια αποτυχία και επικεντρώνονται στην δημιουργία νέων μονάδων, την πρόσληψη περισσότερου προσωπικού που αγωνίζεται για ένα μερίδιο του προϋπολογισμού.[26] H ‘αναδιάρθρωση μιας μυστικής υπηρεσίας, με τη δημιουργία νέων οργανισμών και υπο-οργανισμών είναι δημοφιλής ως μια πολιτική λύση στο πρόβλημα που επιτρέπει στους πολιτικούς να αποδείξουν ότι έχουν ληφθεί μέτρα, αλλά δεν μεταφράζεται απαραιτήτως σε καλύτερες και πιο αποτελεσματικές μυστικές υπηρεσίες.’[27] Αυτό το μέτρο που είναι ενιαίο για τις περισσότερες μυστικές υπηρεσίες χρειάζεται περαιτέρω διερεύνηση ώστε να προσδιοριστεί κατά πόσο είναι αποτελεσματικό, ή αν υπάρχει ανάγκη για τη δημιουργία νέων ειδικών κλάδων.
Η μείωση της επιρροής του στρατού επί της ΜΙΤ έχει παρατηρηθεί απ’ όταν το ΑΚP ανέλαβε στην εξουσία.[28] Σαν στοιχείο μεταρρυθμίσεων από μόνο του αυτό αποτελεί ένα θετικό βήμα. Παρ’ όλα αυτά η επιρροή της κυβέρνησης είναι επικίνδυνα αυξημένη. Η ΜΙΤ μαζί με τα υπόλοιπα τμήματα της Τουρκικής Κοινότητας Πληροφοριών, τα οποία δημιουργήθηκαν με το πέρας των ετών και όπως αναλύθηκε ανωτέρω είναι αναποτελεσματικά, βρίσκονται κάτω από τον άμεσο έλεγχο του Πρωθυπουργού. Η ΜΙΤ ενημέρωσε τον Erdogan στις 18 Απριλίου 2014 για την σχέση μεταξύ υπουργών του Συμβουλίου και του Ιρανού επιχειρηματία Reza Zarrab. Η Τουρκική κοινή γνώμη αναρωτιέται τον λόγο για τον οποίο δεν έχουν ληφθεί τα απαραίτητα μέτρα δεδομένης της διαφθοράς.[29] Ενώ λοιπόν ορισμένες δραστηριότητες της ΜΙΤ είναι λογικές, η πολιτικοποίησή της από την κυβέρνηση είναι αναμφισβήτητη. Αποτελεσματικά, ο αρχικός στόχος που κάθε μυστική υπηρεσία οφείλει να υπηρετεί που είναι να ικανοποιεί τα εθνικά συμφέροντα του εκάστοτε κράτους και των πολιτών της, δεν μπορεί να επιτευχθεί στην Τουρκία.
Bibliography
2937, Law. “Duties, Powers, and Responsibilities of the Mit.” edited by National Intelligence Organisation, 1983.
Boraz, Thomas C. Bruneau & Steven C. Reforming Intelligence: Obstacles to Democratic Control and Effectiveness. USA: University of Texas Press, 2007.
Celik, Selahattin. Το Κράτος Συμμορία. Translated by Γρηγόριος Καπαδόκης. Εκδόσεις Κων/νου Τουρικη, 1998.
“Draft Law Would Drastically Expand Turkish Mit’s Powers.” AL-Monitor, http://www.al-monitor.com/pulse/security/2014/02/turkey-draft-law-intelligence-sweeping-powers.html#.
“Duties, Powers and Responsibilities Art. No: 2559pvsk Ek Madde 7- (Ek:16.6.85-3233/7 Md.).” edited by Police Intelligence Unit. Turkey, 1985.
“Everything Is Possible.” The Economist (2014).
Herman, Michael. Intelligence: Power in Peace and War. Cambridge: Cambridge University Press, 1999.
Hulnick, Arthur S. “Intelligence Reform 2007: Fix or Fizzle?”. International Journal of Intelligence and CounterIntelligence 20, no. 4 (2007).
John Nomikos, Andrew Liaropoulos. “Truly Reforming or Just Responding to Failures? Lessons Learned from the Modernization of the Greek National Intelligence Service.” Journal of Policing, Intelligence and Counter Terrorism 5, no. 1 (2010).
MIT. “History of the Mit.” MIT, https://www.mit.gov.tr/eng/tarihce.html.
Tremblay, Pinar. “Turkish Intelligence Agency (Mit) at Center of Political Storm.” AL-Monitor, http://www.al-monitor.com/pulse/originals/2014/01/turkey-mit-akp-gulen-battle-power-struggle.html#.
“Turkey’s Spy Agency Granted Extraordinary Powers, as President Gul Approves Mit Law.” Daily News.
“Turkey’s Spymaster Plots Own Course on Syria.” Wall Street Journal, http://online.wsj.com/news/articles/SB10001424052702303643304579107373585228330.
“Turkey Intelligence Agency Eavesdrops on Nationals, Foreigners: Official “. PressTV, http://www.presstv.com/detail/2014/02/23/351894/turkey-intel-agency-eavesdrops-on-people/.
“Turkey Seeks to Enhance Intelligence’s Structure.” Daily Sabah, http://www.dailysabah.com/politics/2014/04/14/turkey-seeks-to-enhance-intelligences-structure.
“Turkey: Spy Agency a Key Partner for Prime Minister Erdoğan.” Eurasia.net, http://www.eurasianet.org/node/67525.
“Turkey: Spy Agency Law Opens Door to Abuse.” Daily News, http://www.hurriyetdailynews.com/turkeys-spy-agency-granted-extraordinary-powers-as-president-gul-approves-mit-law-.aspx?PageID=238&NID=65584&NewsCatID=338.
Yildiz, Guney. “Turkey Expands Secret Service Powers.” BBC, http://www.bbc.co.uk/news/world-europe-27172043.
Λυγερός, Σταύρος Μελάς & Κώστας. Μετά Τον Ερντογάν Τι? . Αθήνα: Εκδόσεις Πατάκη, 2013.
Φωτιάδης, Όμηρος. “Λαθρομετανάστευση-Ναρκωτικά, Ένα Πονηρό Σχέδιο Της Τουρκίας.” (
[1] Thomas C. Bruneau & Steven C. Boraz, Reforming Intelligence: Obstacles to Democratic Control and Effectiveness (USA: University of Texas Press, 2007). p.xi
[2] “Duties, Powers and Responsibilities Art. No: 2559PVSK Ek Madde 7- (Ek:16.6.85-3233/7 md.),” ed. Police Intelligence Unit (Turkey1985).
[3] Law 2937, “Duties, Powers, and Responsibilities of the MIT,” ed. National Intelligence Organisation (1983).
[4] Boraz, Reforming Intelligence: Obstacles to Democratic Control and Effectiveness. pp.14-15
[5] MIT, “History of the MIT,” MIT, https://www.mit.gov.tr/eng/tarihce.html.
[6]“Draft Law would drastically expand Turkish MIT’S powers,” AL-Monitor, http://www.al-monitor.com/pulse/security/2014/02/turkey-draft-law-intelligence-sweeping-powers.html#.
[7] “Turkey: Spy agency law opens door to abuse,” Daily News, http://www.hurriyetdailynews.com/turkeys-spy-agency-granted-extraordinary-powers-as-president-gul-approves-mit-law-.aspx?PageID=238&NID=65584&NewsCatID=338.
[8] “Turkey’s spy agency granted extraordinary powers, as President Gul approves MIT law,” Daily News.
[9] “Turkey: Spy agency law opens door to abuse”.
[10]“Turkey intelligence agency eavesdrops on nationals, foreigners: Official “, PressTV, http://www.presstv.com/detail/2014/02/23/351894/turkey-intel-agency-eavesdrops-on-people/. (The MIT is becoming Erdogan’s private organisation. This is a transition from police state to intelligence state)
[11] “Turkey: Spy Agency a Key Partner for Prime Minister Erdoğan,” Eurasia.net, http://www.eurasianet.org/node/67525. ‘firmly devoted to the principles of pluralist democracy, supremacy of law, impartiality and human rights’.
[12] “Turkey: Spy agency law opens door to abuse”. (‘The MIT law gives the agency carte blanche while punishing those who seek to expose its wrongdoing’.
[13]“TURKEY SEEKS TO ENHANCE INTELLIGENCE’S STRUCTURE,” Daily Sabah, http://www.dailysabah.com/politics/2014/04/14/turkey-seeks-to-enhance-intelligences-structure.
[14] Pinar Tremblay, “Turkish Intelligence Agency (MIT) at center of political storm,” AL-Monitor, http://www.al-monitor.com/pulse/originals/2014/01/turkey-mit-akp-gulen-battle-power-struggle.html#.
[15] “Turkey’s Spymaster Plots Own Course on Syria,” Wall Street Journal, http://online.wsj.com/news/articles/SB10001424052702303643304579107373585228330.
[16] “Everything is possible,” The Economist (2014).
[17] Guney Yildiz, “Turkey expands secret service powers,” BBC, http://www.bbc.co.uk/news/world-europe-27172043.
[18] “Turkey’s Spymaster Plots Own Course on Syria”.
[19] Ibid.
[20] Όμηρος Φωτιάδης, “Λαθρομετανάστευση-Ναρκωτικά, ένα πονηρό σχέδιο της Τουρκίας.”
[21] Σταύρος Μελάς & Κώστας Λυγερός, Μετά τον Ερντογάν τι? (Αθήνα: Εκδόσεις Πατάκη, 2013). Σελ. 37-38
[22] Selahattin Celik, Το κράτος Συμμορία, trans. Γρηγόριος Καπαδόκης (Εκδόσεις Κων/νου Τουρικη, 1998). Σελ.87
[23] Φωτιάδης, “Λαθρομετανάστευση-Ναρκωτικά, ένα πονηρό σχέδιο της Τουρκίας.”
[24] Arthur S. Hulnick, “Intelligence Reform 2007: Fix or Fizzle?,” International Journal of Intelligence and CounterIntelligence 20, no. 4 (2007). pp.567-582
[25] Michael Herman, Intelligence: Power in Peace and War (Cambridge: Cambridge University Press, 1999). p.324
[26] Andrew Liaropoulos John Nomikos, “Truly Reforming or Just Responding to Failures? Lessons Learned from the Modernization of the Greek National Intelligence Service,” Journal of Policing, Intelligence and Counter Terrorism 5, no. 1 (2010).p.30
[27] Ibid. p.31
[28] Yildiz, “Turkey expands secret service powers”.
[29] Tremblay, “Turkish Intelligence Agency (MIT) at center of political storm”.
[ad_2]