[ad_1]
Άνθη σαν καμένα και βλαστοί με έλκη από μονίλια
Ο μύκητας προκαλεί ζημιές στα άνθη και τους βλαστούς. Τα άνθη φαίνονται σαν καμένα και οι βλαστοί φέρουν έλκη. Με βροχερό καιρό εμφανίζονται τεφρόχροες εξανθήσεις στα προσβεβλημένα φυτικά μέρη και έκκριση κόμεος στους προσβεβλημένους βλαστούς.
Η ασθένεια αντιμετωπίζεται κυρίως με την εφαρμογή κατάλληλων φυτοπροστατευτικών προϊόντων στα στάδια της λευκής κορυφής, της πλήρους άνθησης και της πτώσης των πετάλων. Οι εφαρμογές μπορεί να συνεχιστούν και στο στάδιο του καρπιδίου, ανάλογα με τις επικρατούσες καιρικές συνθήκες (βροχοπτώσεις, ψυχρός- νεφελώδης καιρός, υψηλή ατμοσφαιρική υγρασία ). Η μονίλια θεωρείται η πιο σημαντική μυκητολογική ασθένεια και απαιτεί συστηματική καταπολέμηση.
Νεκρώσεις οφθαλμών και κλαδίσκων προκαλεί το έλκος (φουζίκοκο ή φόμοψη)
Η ασθένεια προκαλεί έλκη, νεκρώσεις οφθαλμών και νεαρών κλαδίσκων. Επίσης προκαλεί κηλιδώσεις στα φύλλα και νεκρώσεις σε κλαδιά μεγαλύτερης ηλικίας. Τα συμπτώματα ξεκινούν με τον σχηματισμό νεκρώσεων στη βάση ή γύρω από τον οφθαλμό. Η συγκεκριμένη ασθένεια προκαλεί εκτεταμένες καταστροφές σε αρκετές περιοχές κυρίως στην ποικιλία Φυρανιά (Ferragnes), που είναι ιδιαίτερα ευπαθής στη συγκεκριμένη ασθένεια, ενώ αντίθετα η ποικιλία Texas είναι ιδιαίτερα ανθεκτική.
Η αντιμετώπισή της είναι δύσκολη καθώς ευνοείται από την επικράτηση υγρών συνθηκών. Κατά το στάδιο έκπτυξης των οφθαλμών συνιστάται καταπολέμηση η οποία πρέπει να επαναλαμβάνεται κατά την επικράτηση ευνοϊκών συνθηκών (θερμοκρασία 15-25 ο C και βροχοπτώσεις). Τέλος κρίνεται αναγκαία η επέμβαση κατά την πτώση των φύλλων (φθινόπωρο) με εγκεκριμένα φυτοπροστατευτικά σκευάσματα θερμοκρασιών.
Κόκκινο-ιώδες χρώμα στα φύλλα και παραμορφώσεις φέρνει ο εξώασκος
Η ασθένεια προσβάλλει κυρίως τα φύλλα προκαλώντας πάχυνση του ελάσματος και διόγκωση του κεντρικού νεύρου με ταυτόχρονη παραμόρφωση και συστροφή προς τα μέσα. Τα φύλλα αποκτούν κόκκινο – ιώδες χρώμα και είναι εμφανή από απόσταση.
Συνιστάται καταπολέμηση στο στάδιο της διόγκωσης των οφθαλμών και επανάληψη στην πτώση των πετάλων με κατάλληλα-εγκεκριμένα φυτοπροστατευτικά σκευάσματα. Η εξέλιξη της ασθένειας παύει με την άνοδο των θερμοκρασιών.
Εντύπωση διάτρητου φύλλου αφήνει το κορύνεο
Το παθογόνο προσβάλλει φύλλα, καρπούς και βλαστούς. Στα φύλλα προκαλεί νεκρωτικές κηλίδες οι οποίες αποκόπτονται και αφήνουν την εντύπωση διάτρητου φύλλου (σαν να έχει βληθεί από σκάγια). Στους καρπούς δημιουργούνται ερυθροκαστανές κηλίδες και στους βλαστούς μικρά έλκη.
Συνιστάται καταπολέμηση στο στάδιο διόγκωσης των οφθαλμών και επανάληψη στην πτώση των πετάλων με εγκεκριμένα φυτοπροστατευτικά προϊόντα.
Πολυστίγμωση στα φύλλα με εμφάνιση καστανέρυθρων κηλίδων
Η εμφάνιση κίτρινων – καστανέρυθρων κηλίδων στα φύλλα, η οποία εκδηλώνεται σε επόμενο στάδιο αποτελεί χαρακτηριστικό σύμπτωμα της ασθένειας. Οι μολύνσεις των φύλλων διαρκούν μέχρι τα μέσα καλοκαιριού και σε έντονες προσβολές μπορεί να προκαλέσουν αποφύλλωση των δέντρων.
Συνιστάται καταπολέμηση μετά την έκπτυξη των φύλλων με εγκεκριμένα φυτοπροστατευτικά σκευάσματα.
Γενικά, απ’ όλες τις ασθένειες φυλλώματος που προαναφέρθηκαν, η μονίλια, θεωρείται η πιο σημαντική και απαιτεί ετήσια συστηματική καταπολέμηση. Οι υπόλοιπες ασθένειες πρέπει να αντιμετωπίζονται περιστασιακά και κατά περίπτωση.
Βρεγμένος φλοιός και καχεκτική βλάστηση από φυτόφθορα
Οι εδαφογενείς μύκητες του γένους Phytophthora προσβάλλουν κυρίως τον λαιμό των δέντρων και τα συμπτώματα τους γίνονται εμφανή αργότερα. Χαρακτηριστικά, ο φλοιός στο σημείο της προσβολής φαίνεται σκοτεινότερος, υδαρής (σαν να είναι βρεγμένος). Τα ασθενή δέντρα εμφανίζουν αρχικά καχεκτική βλάστηση με φύλλα μικρά και κιτρινοπράσινα, που πέφτουν στις αρχές του καλοκαιριού. Η ασθένεια ευνοείται από την υψηλή υγρασία του εδάφους, ιδίως στην περιοχή του λαιμού ( π.χ. όταν η άρδευση γίνεται με κατάκλυση).
Σε κάθε περίπτωση συνιστάται, προληπτικά, τα νεαρά δενδρύλλια να εγκαθίστανται σε καλά στραγγιζόμενα εδάφη ενώ το σημείο ένωσης υποκειμένου εμβολίου πρέπει πάντοτε να βρίσκεται πάνω από την επιφάνεια του εδάφους. Ο κορμός δεν πρέπει να βρέχεται κατά την άρδευση και η αυτοφυής βλάστηση γύρω από τον κορμό πρέπει να καταστρέφεται. Έτσι μειώνεται η εδαφική υγρασία και αποφεύγονται οι τραυματισμοί του κορμού κατά την διενέργεια καλλιεργητικών εργασιών. Σε περιπτώσεις προσβεβλημένων δένδρων θα πρέπει να προβαίνουμε σε απομάκρυνση του προσβεβλημένου τμήματος του κορμού και να ακολουθεί επάλειψη με πυκνό βορδιγάλειο πολτό ή πάστα επούλωσης.
Στους καρπούς διαχειμάζει το ευρύτομο
Το ευρύτομο διαχειμάζει ως αναπτυγμένη προνύμφη στους προσβεβλημένους καρπούς που παραμένουν στα δένδρα ή είναι πεσμένοι στο έδαφος.
Για την αντιμετώπιση του εγκαθίσταται συνήθως δίκτυο κλωβών. Σε περιπτώσεις μεμονωμένων αμυγδαλεώνων σε απομακρυσμένες περιοχές από το δίκτυο, προτείνεται στους καλλιεργητές να συλλέγουν «μουμιοποιημένα» αμύγδαλα, να τα τοποθετούν σε καλώς αεριζόμενα δοχεία- κλωβούς (κατά προτίμηση ξύλινα για την αποφυγή ανάπτυξης υψηλών θερμοκρασιών), και να τα αναρτούν στα δένδρα με την αναλογία (ένας κλωβός-δοχείο / αμυγδαλεώνα).
Αυτό συνιστάται για την πιο ορθή και αποτελεσματική καταπολέμηση του εντόμου η οποία επιτυγχάνεται με την συστηματική παρακολούθηση του στους κλωβούς και έτσι προσδιορίζεται με ακρίβεια ο χρόνος εξόδου του εντόμου. Η σωστή χρονικά εφαρμογή για ψεκασμό, συντελεί στη μέγιστη αποτελεσματικότητα καταπολέμησης του εχθρού, στην μείωση του κόστους παραγωγής και στην μείωση της περιβαλλοντικής ρύπανσης.
Έκκριση κόμμεος στους καρπούς και «τρύπες από σκάγια» στα φύλλα προκαλεί η βακτηριακή κηλίδωση
Η ασθένεια προσβάλλει όλα τα φυτικά όργανα της αμυγδαλιάς και προκαλεί διάφορα συμπτώματα με χαρακτηριστικότερα την έκκριση κόμμεος (κόλλας) στους καρπούς και το σύμπτωμα «τρύπες από σκάγια» στα φύλλα. Οφείλεται στο βακτήριο Xanthomonas arboricola pv pruni που εντοπίστηκε πρόσφατα στους νομούς Σερρών, Καβάλας, Λάρισας και Φθιώτιδας. Η ανάπτυξη του παθογόνου ευνοείται από συνθήκες αυξημένης υγρασίας και θερμοκρασίες 25-33o C ενώ σταματά να αναπτύσσεται κάτω από τους 5-10o C. Διαχειμάζει στους προσβεβλημένους φυτικούς ιστούς ενώ σημαντική πηγή μολυσμάτων την άνοιξη αποτελούν οι μουμιοποιημένοι προσβεβλημένοι καρποί και οι ποδίσκοι τους που παραμένουν προσκολλημένοι επάνω στα δένδρα κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
Για την αντιμετώπιση της συγκεκριμένης ασθένειας συνιστάται απομάκρυνση κατά το κλάδεμα όλων των προσβεβλημένων φυτικών ιστών και εφαρμογή χαλκούχων σκευασμάτων προληπτικά όταν επικρατούν ευνοϊκές συνθήκες για την ανάπτυξη του βακτηρίου.
Δείτε αναλυτικά τη Γεωργική Προειδοποίηση εδώ.
[ad_2]