[ad_1]
Πόσες φορές δεν έχεις αμφισβητήσει τον εαυτό σου για αυτά που λαμβάνεις σε μία σχέση;
Πόσες φορές δεν έχεις αμφισβητήσει εσένα για τις συμπεριφορές των άλλων;
Advertisment
Πόσες φορές δεν έχεις αμφισβητήσει την αυτοπεποίθησή σου και την αυτό-εικόνα σου για τους άλλους;
Πόσες φορές δεν έχεις αμφισβητήσει εσένα και την κρίση σου;
Πόσες φορές δεν έχεις προσπαθήσει να αντιληφθείς αν είσαι υπερβολική / υπερβολικός σε όσα επιθυμείς από μία σχέση;
Advertisment
Πόσες φορές δεν έχεις μειώσει όσα επιθυμείς από μία σχέση, για να συνεχίσεις να παραμένεις με κάποιον / κάποια ;
Πόσες φορές δεν έχεις προσπαθήσει περισσότερο με τη σκέψη ότι είδες καλά στοιχεία στο παρελθόν στον άνθρωπο με τον οποίο είστε μαζί, χωρίς να τα εμφανίζει πλέον ;
Πόσες φορές δεν συνεχίζεις να προσπαθείς και να επιμένεις, οριακά προσπαθώντας να πείσεις το /τη σύντροφό σου να παραμείνει στη σχέση ;
Πόσες φορές δεν συνεχίζεις να απαντάς σε ερωτήσεις ή δεν αντέχεις ερεθίσματα που κρίνεις ότι σε θίγουν, γιατί ελπίζεις σε κάτι διαφορετικό ή σε κάτι περισσότερο;
Πόσες φορές δεν είσαι καχύποπτος / καχύποπτη με τους άλλους, γιατί αποφεύγεις να δεις τη συμπεριφορά του άλλου ;
Όμως. . . .
Η σχέση δεν είναι μία μόνιμη διαδικασία πειθούς του άλλου.
Η σχέση δεν είναι μία διαδικασία που νιώθουμε τις ανοχές να αγγίζουν τα όρια των αντοχών μας. . .
Η σχέση μας με το σύντροφό μας δεν θα έπρεπε να μας προκαλεί στρες . . .
Όμως . . . αν τελικά, το μέγιστο του άλλου είναι το ελάχιστο για εμάς ;
Αν ο άλλος συνεχίζει να μην δίνει ή να μην επενδύει το χρόνο που εμείς θα θέλαμε ή το χρόνο που εμείς επενδύουμε;
Αν ο άλλος εξακολουθεί να μην αλλάζει τη στάση του και τη συμπεριφορά του, ενώ δείχνει ότι μας καταλαβαίνει;
Καμία δύσκολη απόφαση δεν θα γίνει εύκολη . . .
Καμία απομάκρυνση από μία σχέση δεν θα γίνει εύκολη, αν τη συσχετίζουμε με το παρελθόν μας, με τα τραύματά μας, αν συγκρίνουμε τον εαυτό μας με τους γονείς μας, με τις αποτυχίες ή τις επιτυχίες των άλλων, με όσα θέλουμε να γίνουμε ή με όσα δεν θέλουμε .
Αυτό που θα πρέπει όμως να υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας, είναι ότι στις σχέσεις. . τις ευκαιρίες που δίνουμε στους άλλους θα πρέπει να τις αξίζουν και να τις διεκδικούν . . . και όχι να τους χαρίζονται απλόχερα, αβίαστα και χωρίς τη δική τους συμμετοχή . . .
[ad_2]