[ad_1]
Ο Νίκος Αθανασίου γράφει για την μεγάλη πληγή του Τριφυλλιού και τα… δώρα που έκανε και απόψε στο Περιστέρι κόντρα στον Ατρόμητο.
Η ολοκλήρωση του πρώτου γύρου στο πρωτάθλημα, μεταξύ άλλων, οδήγησε στο καταγεγραμμένο συμπέρασμα πως η φετινή έκδοση του Παναθηναϊκού δέχεται αρκετές περισσότερες ποιοτικές ευκαιρίες από τους αντιπάλους της, είναι πιο ευάλωτη στο ανασταλτικό κομμάτι και έχει θέματα, τα οποία θα έπρεπε να βελτιώσει για να είχε περισσότερες πιθανότητες να διεκδικήσει τον φετινό τίτλο.
Αμυντικό τρανζίσιον και ατομικά λάθη, παιδικά, ερασιτεχνικά ατομικά λάθη που έβαζαν με την πλάτη στον τοίχο το Τριφύλλι. Το βράδυ της Πέμπτης κόντρα στη Μακάμπι στη Λεωφόρο οι ”πράσινοι” επιβεβαίωσαν την μεγάλη τους αδυναμία και αποκλείστηκαν από την Ευρώπη. Απόψε το βράδυ στο Περιστέρι το… τερμάτισαν. Με αυτή την ανασταλτική συμπεριφορά, με αυτή την ”χάρτινη” άμυνα, ο Παναθηναϊκός δεν πάει πουθενά, δεν θα διεκδικήσει τίποτα στη φετινή σεζόν και θα βρίσκεται συχνά να κυνηγά παιχνίδια από το… πουθενά, όπως έγινε και απόψε κόντρα στον Ατρόμητο.
Προφανώς αυτή η μεγάλη πληγή αποτελεί ευθύνη του προπονητή, καθώς μέχρι και σήμερα ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς δεν έχει καταφέρει να βρει τον τρόπο να βελτιώσει την ανασταλτική συμπεριφορά της ομάδας του, η οποία έχει εξελιχθεί στην αχίλλειο πτέρνα της φετινής ομάδας.
Στο πρώτο γκολ η αμυντική γραμμή… μαρκάρει με τα μάτια τον Έντερ που κάνει πολύ έξυπνη κίνηση, σπάει την γραμμή του οφ-σάιντ στη στατική φάση και έπειτα έρχεται ο Μπρινιόλι να οδηγηθεί σε ένα σημείο έπειτα από μία τραγική έξοδο, όπου η ακίνδυνη επαφή του παίκτη του Ατρομήτου είναι ικανή να στείλει την μπάλα στο πλεκτό, στην ανυπεράσπιστη εστία. Δεν είναι μόνο ευθύνη του Ιταλού κίπερ, ο οποίος διανύει από το Ρεν και μετά την χειρότερη περίοδο της καριέρας του. Στο δεύτερο γκολ ο Βέργος πηδάει σαν να μην υπάρχει αύριο, κάνει τρομερό άλμα, πηγαίνει στην φάση με αυτοπεποίθηση, με δύναμη, με σιγουριά.στόπερ του Παναθηναϊκού σαν να μην υπάρχει.
Ο Γεντβάι θαρρείς πως πήδησε στην φάση με τον… Λεβαντόφσκι. Σε μία σέντρα στη μικρή περιοχή, όπου ο Μπρινιόλι θα μπορούσε να βγει και να την καθαρίσει. Αν είχε την αυτοπεποίθηση και το καθαρό μυαλό που μας είχε συνηθίσει το προηγούμενο διάστημα. Στο τρίτο γκολ; Αμυντικό τρανζίσιον.
Κακές τοποθετήσεις, άθλιες αντιδράσεις, ξανά ο Μπρινιόλι σε λάθος θέση. Βγαίνει δεν βγαίνει. Τελικά παρέμεινε σε ένα σημείο, όπου έδωσε την ευκαιρία στον αμαρκάριστο Ρομπάιγ να του περάσει την μπάλα από πάνω. Τέσσερις φάσεις, τρία γκολ ο Ατρόμητος και μπράβο του για την κυνικότητά του, τον έχει κάνει ένα καλό σύνολο ο ερχομός του Ίλιτς. Από το 3-1 και μετά ο Παναθηναϊκός… κατέρρευσε όπως και στο Ρεν.
Πέντε λεπτά πίεσε σοβαρά στο φινάλε, βρήκε ένα δοκάρι με τον Μαντσίνι και ένα πέναλτι-γκολ του Ιωαννίδη που απλά μείωσε το σκορ και τίποτα παραπάνω. Όταν ξύπνησε ήταν πάρα πολύ αργά. Από κει και πέρα, με τρίτη ήττα στα τελευταία τέσσερα παιχνίδια, ήττες που πέταξαν την ομάδα εκτός ευρωπαϊκής συνέχειας και τον έριξαν από την κορυφή, είναι προφανές πως ο Παναθηναϊκός περνά την μεγαλύτερη αγωνιστική κρίση των τελευταίων ετών, την μεγαλύτερη επί των ημερών του Ιβάν Γιοβάνοβιτς από το πρώτο εξάμηνο και μετά.
Τότε που στο Αγρίνιο οι ήττες έφτασαν τις δέκα και έπειτα ήρθε ένα ντεμαράζ που έφερε σούπερ play-offs για τότε δεδομένα και κατάκτηση του Κυπέλλου. Οι ομάδες που έχουν ως στόχο τους τίτλους σε αυτές τις στιγμές είναι υποχρεωμένες να δείξουν από τι μέταλλο είναι φτιαγμένες. Να διαχειρίζονται τις κρίσεις με τρόπο που θα τις βγάζει πιο δυνατές στη συνέχεια. Αυτό πρέπει να πράξει και ο Παναθηναϊκός, ολόκληρος ως οργανισμός και απόλυτα ενωμένος στη δύσκολη αυτή στιγμή.
Δεν ήρθε το τέλος του κόσμου απόψε, ούτε καμία χρονιά χάθηκε από την 14η αγωνιστική και στο -1 ή στο -2 από τον πρώτο σε πρωτάθλημα που θα κριθεί στα play-offs. Από την άλλη, όμως, η ανασταλτική εικόνα είναι σούπερ προβληματική και μπορεί να διορθωθεί μόνο με δουλειά στο Κορωπί, ίσως και με αναθεώρηση κάποιων τακτικών επιλογών και φυσικά με τον ερχομό ενός κεντρικού αμυντικού από το πάνω ράφι στην μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου.
Δεν είναι ούτε για δανεικούς να ψάχνει ο Παναθηναϊκούς, ούτε για λύσεις εξαμήνου για να συμπληρωθεί απλά η τετράδα. Έχει ανάγκη από στόπερ ηγέτη, από παίκτη που θα κάνει διαφορά. Προφανώς δεν είναι πρόβλημα μόνο προσώπων αλλά είναι πρόβλημα και προσώπων, ειδικά μετά τον σοβαρό τραυματισμό του Μάγκνουσον και του Μπράουν που είναι ήδη εκτός τρεις μήνες, πάει για τέσσερις και θα χρειαστεί αρκετό χρόνο και παιχνίδια για να βρει ρυθμό…
[ad_2]