[ad_1]
Διαιτησία ή άμυνα; Το δίλημμα δεν είναι ακριβώς τέτοιο. Τι πρώτο πρόβλημα είναι εδώ. Ζωντανό. Αλλά και το δεύτερο υφίσταται. Και κοστίζει στην Ένωση. Ο Μιχάλης Γκιουλένογλου δεν έχει ακριβώς την απάντηση στην ερώτηση, αλλά επιχειρεί μία προσέγγιση με… γκρίζα και κιτρινόμαυρη όψη.
Ξέρω, ο τίτλος δεν είναι απαραίτητα… σωστός. Αλλά επιτρέψτε μου να εξηγήσω το σκεπτικό μου. Ναι, η διαιτησία, ειδικά στο πρώτο μέρος ήταν… ευγενικά, κακή. Πολλά ακατανόητα σφυρίγματα, ειδικά τα τρία φάουλ σε χρόνο… ρεκόρ στον Τζάστιν Τίλμαν.
Και άλλα διάφορα, όπως το πρώτο φάουλ στον Μπεν ΜάκΛεμορ. Κάποια στον Εμφιόντου Καμπενγκέλε Δεν έχει σημασία να κάνουμε ανάλυση της κάθε φάσης. Έτσι και αλλιώς, το μπάσκετ είναι ένα άθλημα κατοχών. Στην επόμενη φάση μπορείς να διορθώσεις το λάθος της προηγούμενης.
Ναι, αν τα σφυρίγματα δεν είναι σωστά, τότε αυτό μπορεί να επηρεάσει τα πάντα. Μπορεί να σου διαλύσει κάθε πλάνο. Αποκλείεται ο Πλάθα να περίμενε ότι ο Τίλμαν θα έπαιζε 4:22 και δεν θα επιχειρούσε ούτε μία προσπάθεια, τη στιγμή που στα προηγούμενα ματς στην Ελλάδα είχε μέσο όρο 9 προσπαθειών.
Και να προκαλέσει εκνευρισμό. Εκεί είναι το δύσκολο. Για να μπορέσει μία ομάδα να αποβάλλει το αρνητικό συναίσθημα και να συνεχίσει. Είναι εύκολο να το λέμε, απίστευτα δύσκολο για κάποιον στο παρκέ.
Όσο φανερή είναι η αδυναμία της ΑΕΚ στην άμυνα, άλλο τόσο φανερή είναι και η διάθεσή της να παλέψει ένα ματς. Δεν είναι τυχαία η ανατροπή από το -25 (έστω και αν δεν ολοκληρώθηκε) σε ένα ματς χωρίς τον Λάνγκστον Χολ (εκτός λόγω υπεράριθμών ξένων) και ουσιαστικά χωρίς τους πόντους του Τίλμαν.
Αυτά για τη διαιτησία, ένα πρόβλημα που μοιάζει άλυτο για την ΑΕΚ εδώ και χρόνια, όσες ανακοινώσεις και αν επιχειρήσει να βγάλει.
Περί άμυνας
Πάμε και στα άλλα. Τα πιο σοβαρά, τα αγωνιστικά, γιατί είναι ένα φαινόμενο που επαναλαμβάνεται από την αρχή της χρονιάς.
- Απέναντι στον ΠΑΟΚ, η ΑΕΚ επέτρεψε 45 πόντους στο πρώτο ημίχρονο.
- Με τον Παναθηναϊκό το παθητικό ήταν 48.
- Με τον Κολοσσό, 47 πόντοι.
- Με την Καρδίτσα, 41.
- Και συνεχίζουμε: Απέναντι στον Άρη, σε ένα κλειστό ματς, δέχτηκε (μόλις) 31.
- Με τον Απόλλωνα Πάτρας, 41.
- Με τον Ολυμπιακό δέχτηκε 36 πόντους.
- Στην πρεμιέρα με το Λαύριο, η άμυνα επέτρεψε 52 πόντους.
- Και φυσικά πριν από μερικές ώρες, 59 πόντους από τον Προμηθέα. Τους περισσότερους μέχρι στιγμής σε 9 αγώνες στην Basket League.
Αυτό μας κάνει 44.4 πόντους ανά παιχνίδι, στο πρώτο ημίχρονο. Αν βάλουμε ολόκληρα τα ματς, ο μέσος όρος της άμυνας είναι διπλάσιος, δηλαδή 88,2 πόντους!
Μία ομάδα που επιτρέπει τόσους πολλούς πόντους, τότε είτε θα χρειαστεί να κάνει ανατροπές. Είτε τα ματς της θα γίνονται… ροντέο, δηλαδή ανοικτά σε κάθε αποτέλεσμα.
Το θέμα της διαιτησίας είναι υπαρκτό, αλλά υπαρκτό είναι και το θέμα της άμυνας. Να το θέσω απλά: Ακόμη και αν η διαιτησία είναι κόντρα, τότε μία ομάδα οφείλει να ρίξει… ξύλο (μπασκετικό) και ας αποβληθούν με φάουλ όλοι οι παίκτες.
Η ΑΕΚ έχει πάρει έναν σωστό δρόμο. Χρειάζεται μερικές λεπτομέρειες. Να πάρει… μπροστά ο Μπεν ΜάκΛεμορ. Να επανέλθει ο Δημήτρης Φλιώνης στα περσινά στάνταρ. Και να γίνουν περισσότερο σταθεροί οι Όμηρος Νετζήπογλου και Γιάννης Κουζέλογλου.
Όλοι αυτοί μπορούν να δέσουν και την άμυνα. Η ΑΕΚ έχει συμβιβαστεί με το «θα βάλουμε περισσότερα απ’ όσα θα φάμε». Δεν είναι λάθος ως φιλοσοφία. Αλλά απαιτεί ότι θα βάζει κάθε βράδυ. Μα κάθε βράδυ. Ωστόσο, είναι δεδομένο ότι η άμυνα της επέτρεψε να παλέψει το ματς με τον Ολυμπιακό. Η άμυνα της γύρισε το ματς με τον ΠΑΟΚ. Η άμυνα την έκανε να πάει στο τελευταίο σουτ το ματς με τον Παναθηναϊκό.
Και η άμυνα θα τη βγάλει από τη δύσκολη θέση.
Υ.Γ.: Από τη μία, η απουσία της ΑΕΚ από το Final 8 του Κυπέλλου μοιάζει δύσκολη, αλλά θα πρέπει να το αποδείξει στα δύο ματς (εντός με Μαρούσι, εκτός με Περιστέρι) που απομένουν για το τέλος του πρώτου γύρο, τα οποία θα καθορίσουν όχι μόνο την επικύρωση της συμμετοχής, αλλά και τη θέση (στο περίπου γιατί απομένει ο κλειδάριθμος της ομάδας από τις κατώτερες κατηγορίες).
[ad_2]