[ad_1]
Η προβαλλόμενη και προωθούμενη ως αναγκαία αναδιάρθρωση του οργανογράμματος της χωροθέτησης και λειτουργίας των Δικαστηρίων ανά την Ελληνική Επικράτεια προκαλεί εύλογες ενστάσεις και αντιδράσεις όχι μόνο στο νομικό κόσμο της πόλης του Αγρινίου και της μείζονος Περιφέρειας του Εφετείου Δυτικής Στερεάς Ελλάδος, αλλά και στο σύνολο της κοινωνίας, αφού πλέον όλοι κατανοούμε ότι το όλο εγχείρημα προτείνεται ως άσκηση επί χάρτου, με στενά οικονομικιστικά κριτήρια, από την Παγκόσμια Τράπεζα, η οποία από μακριά εξετάζει το ζήτημα με την περιορισμένης εμβέλειας διόπτρα της οικονομικής μονομέρειας, χωρίς εμβάθυνση στην πολυπλοκότητα του ζητήματος που για την πόλη του Αγρινίου είναι ζωτικής σημασίας. Η Παγκόσμια Τράπεζα επικαλούμενη την δήθεν εξοικονόμηση πόρων «βλέπει το δένδρο και χάνει το δάσος».
Ως εκ τούτου οι θεωρούμενοι ως σοφοί εισηγητές των υποβαθμίσεων, συγχωνεύσεων και καταργήσεων των Δικαστηρίων αδιαφορούν για το γεγονός ότι η λειτουργική χωροθέτηση του Πρωτοδικείου, όσο και του Εφετείου, στην μεγαλούπολη του Αγρινίου έγινε μετά από αγώνες με κριτήρια πραγματικά και επιστημονικά προς εξυπηρέτηση των αναγκών του πληθυσμού, όχι μόνο της πόλης του Αγρινίου, των 100.000 κατοίκων, αλλά και δεκάδων άλλων χιλιάδων κατοίκων της καλυπτόμενης από το Εφετείο Δυτικής Στερεάς Ελλάδος περιοχής. Μετρήθηκαν μάλιστα πολύ σοβαρά οι ανάγκες της εύρυθμης λειτουργίας του Κράτους, με οδηγό τη φιλοσοφία της ταχείας απονομής του Δικαίου και της ισόρροπης και κομβικής χωροθέτησης των Δικαστηρίων στην περιοχή μας. Υπολογίσθηκαν δε και όλες οι κοινωνικές και οικονομικές παράμετροι, υπό την ευρεία όσο και βαθιά έννοια και όχι υπό το πρίσμα της βραχυχρόνιας λογιστικής προσδοκίας. Έτσι για την ίδρυση παλαιότερα του Πρωτοδικείου και πρόσφατα του Εφετείου στο Αγρίνιο ελήφθησαν σοβαρά υπόψη τόσο το γεωμορφολογικό ανάγλυφο, οι δυνατότητες ευχερούς οδικής πρόσβασης, οι επαγγελματικές ενασχολήσεις των κατοίκων, οι οποίοι δραστηριοποιούνται κυρίως στον αγροτικό, κτηνοτροφικό, αλιευτικό και τουριστικό τομέα της οικονομίας, όσο και οι ευεργετικές συνέπειες στα εισοδήματα των χιλιάδων κατοίκων, οι οποίοι άμεσα ή έμμεσα ωφελούνται από τη λειτουργία των Δικαστηρίων στο ευρύτερο Δικαστικό Μέγαρο της πόλης του Αγρινίου. Μάλιστα το ΣτΕ, πολύ εμπεριστατωμένα, αποφάνθηκε το 2010 σχετικά με την αναγκαιότητα και τη χρησιμότητα της λειτουργίας των Δικαστηρίων και βεβαίως του Εφετείου Αγρινίου.
Σήμερα, δυστυχώς οι απόμακροι και άσχετοι με τη φιλοσοφία του Δικαίου οικονομικιστικοί εισηγητές φαίνεται ότι αγνοούν τα πραγματικά δεδομένα της πόλης του Αγρινίου, ως ανερχόμενου κέντρου στη Δυτική Ελλάδα και επιχειρούν αλόγιστα τον υποβιβασμό και την απομείωση του κύρους της πόλης, ενώ όφειλαν να γνωρίζουν ότι τα υφιστάμενα στο Αγρίνιο Δικαστήρια λειτουργούν αποτρεπτικά, παιδαγωγικά και δικαιοδοτικά, άψογα και παραγωγικά, διαχειριζόμενα πλήθος υποθέσεων και διασφαλίζοντας το αίσθημα θεσμικής ασφάλειας και δικαστικής προστασίας, με την εγγύτητα και την προέχουσα θέση τους στο κέντρο της τοπικής κοινωνίας και οικονομίας.
Σκοπίμως παραθεωρούν οι «σοφοί» της Παγκόσμιας Τράπεζας ότι το μεγαλύτερο και σταθερότερο βάθρο και κεφάλαιο της οικονομικής ανάπτυξης είναι η ασφαλής ψυχολογία του επαγγελματικού κόσμου στον κάθε τομέα και η εγγύτητα της δικαστικής συνδρομής, η εξοικονόμηση του χρόνου που δυστυχώς απαιτούν οι συνεχείς μετακινήσεις για δικαστικά θέματα, ιδιαίτερα όταν ο χρόνος αυτός είναι αναγκαίος για την ομαλή διεξαγωγή των επαγγελματικών τους υποχρεώσεων που επιβάλλουν πολύωρη και καθημερινή παρουσία στους χώρους της εργασίας τους. Οι εισηγητές του υποβιβασμού της πόλης του Αγρινίου με τη διαδικασία της μετακίνησης και συσσώρευσης και ενδεχομένως και βεβιασμένης «ωρίμανσης» των δικαστικών υποθέσεων, στο υπέρκεντρο της Πάτρας επιδιώκουν να καταστήσουν όχι μόνο τους μαχόμενους Δικηγόρους σε, μόνιμα, καθημερινούς ταξιδευτές, αλλά και τους επαγγελματίες της περιοχής μας σε ταλαίπωρους αναζητητές της δικαίωσής τους, πολλά και χρονοβόρα χιλιόμετρα μακριά από τις επαγγελματικές τους έδρες. Και όλα αυτά στη λογική της δήθεν υποστήριξης της οικονομίας, ενώ θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι οι επενδύσεις στον πλουτοπαραγωγικό και πολλά υποσχόμενο τόπο μας καθώς και η συγκράτηση του πληθυσμού της περιοχής μας, που έχει την τεχνογνωσία και τα προσόντα του ασύγκριτου παραγωγικού δυναμικού, συνιστούν την κύρια βάση της οικονομικής ανάπτυξης, ώστε να παράγεται ο πλούτος της Αγροτικής, Κτηνοτροφικής, Αλιευτικής, Τουριστικής και κάθε άλλης πραγματικής παραγωγής και όχι οι άυλες χρηματιστηριακές και βραχυχρόνιες απολαβές.
Πέραν αυτών, η κομβική θέση του Αγρινίου σε μια περιοχή αυξανόμενης διέλευσης παρανόμων αλλοδαπών, η σωρεία δικαστικών υποθέσεων, η υποδειγματική λειτουργία όλων των δικαστηρίων και του καταξιωμένου Εφετείου στο Δικαστικό Μέγαρο της πόλης επιβάλλουν τη διατήρηση του συνόλου των ως άνω Δικαστηρίων στην πόλη μας.
Σήμερα η χώρα δεν έχει ανάγκη από πειράματα συγκεντρωτισμού, ιδίως στον ευαίσθητο τομέα της Δικαιοσύνης, που καταργούν την έννοια του φυσικού Δικαστή και οδηγούν σε φαλκίδευση συνταγματικών δικαιωμάτων, αλλά προέχει η στελέχωση των Δικαστηρίων, η ενίσχυση και βελτίωση των συνθηκών λειτουργίας τους και βεβαίως όχι η αναδιάρθρωση του δικαστικού χάρτη της χώρας.
ΤΟ ΑΓΡΙΝΙΟ αξίζει να έχει όλα τα Δικαστήρια που με αγώνες ιδρύθηκαν και λειτουργούν.
Είναι λοιπόν η ώρα της ανάληψης ευθυνών από την Κυβέρνηση και η διασφάλιση του κύρους και των συμφερόντων της πόλης.
Το Εφετείο Δυτικής Στερεάς Ελλάδος κατακτήθηκε με αγώνες και υπηρετεί τα συμφέροντα της κοινωνίας και θα το κρατήσουμε «όρθιο» με τους αγώνες μας.
Αγρίνιο, 21-12-2023
Βασιλική Δ. Παπαχρήστου
Αντιπρόεδρος
Δικηγορικού Συλλόγου Αγρινίου