[ad_1]
Δημόσιο: Γνωμοδοτικό Σημείωμα της Νομικής Συμβούλου της Α.Δ.Ε.Δ.Υ., τοποθετείται πάνω σε ζητήματα που σχετίζονται με την προκηρυγμένη «απεργία-αποχή» από τις διαδικασίες της «στοχοθεσίας – αξιολόγησης» του ν. 4940/2022, προκειμένου να δοθούν έγκυρες απαντήσεις και συγκεκριμένα για το εάν :
- Η μη σύνταξη έκθεσης αξιολόγησης δόκιμου υπαλλήλου, συνιστά κώλυμα μονιμοποίησής του κατά το άρθρο 40 του Υ.Κ.
- Η μη εκπλήρωση από δημόσιο υπάλληλο που συμμετέχει στην απεργία-αποχή της ΑΔΕΔΥ, των υποχρεώσεων στοχοθεσίας – αξιολόγησης που θέτει ο ν.4940/2022 συνιστά συμπεριφορά που μπορεί νομίμως να οδηγήσει σε κίνηση πειθαρχικής διώξεως σε βάρος του.
Ως προς την μονιμοποίηση δόκιμου υπαλλήλου που δεν έχει αξιολογηθεί
Το άρθρο 40 ν.3528/2007 (=ΥΚ) ορίζει επί λέξει τα εξής:
«Δοκιμαστική υπηρεσία – Μονιμοποίηση:
- Οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι υπάλληλοι των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, που διορίζονται σε οργανικές θέσεις, διανύουν δύο (2) έτη δοκιμαστικής υπηρεσίας κατά τη διάρκεια της οποίας απολύονται για λόγους 2 που ανάγονται στην υπηρεσία τους μόνο μετά από απόφαση του υπηρεσιακού συμβουλίου.
- Οι δόκιμοι υπάλληλοι, κατά τη διάρκεια της δοκιμαστικής υπηρεσίας τους, παρακολουθούν προγράμματα εισαγωγικής εκπαίδευσης που οργανώνονται σύμφωνα με όσα ορίζονται στο άρθρο 47 του παρόντος.
- Με τη συμπλήρωση της διετούς δοκιμαστικής υπηρεσίας οι υπάλληλοι μονιμοποιούνται αυτοδίκαια, με εξαίρεση τους υπαλλήλους στους οποίους έχει επιβληθεί πειθαρχική ποινή ή για τους οποίους υφίσταται πειθαρχική εκκρεμότητα ή υπάρχει δυσμενής έκθεση Αξιολόγησης των ουσιαστικών προσόντων. Στις τελευταίες αυτές περιπτώσεις για τη μονιμοποίηση ή μη αποφαίνεται το υπηρεσιακό συμβούλιο εντός δύο (2) μηνών από τη συμπλήρωση της δοκιμαστικής υπηρεσίας. Για την αυτοδίκαιη μονιμοποίηση εκδίδεται διαπιστωτική πράξη του οργάνου που είναι αρμόδιο για το διορισμό».
Κατά την σαφή διατύπωση της διατάξεως, η μονιμοποίηση του δόκιμου υπαλλήλου επέρχεται αυτοδικαίως, χωρίς να απαιτείται η αξιολόγησή του. Κατ’εξαίρεση, δεν μονιμοποιείται αυτοδίκαια ο δόκιμος υπάλληλος εφόσον υφίσταται πειθαρχική εκκρεμότητα ή δυσμενής έκθεση αξιολόγησης των ουσιαστικών του προσόντων, οπότε για την μονιμοποίηση, στην περίπτωση αυτή και μόνον μεσολαβεί απόφαση του Υπηρεσιακού Συμβουλίου.
Ως εκ τούτου, από την ισχύουσα διάταξη του άρθρου 40 του ΥΚ προκύπτει σαφώς ότι η μη σύνταξη έκθεσης αξιολόγησης για τον δόκιμο υπάλληλο, δεν αποτελεί επ’ουδενί κώλυμα στην αυτοδίκαιη μονιμοποίησή του.
Ως προς την απειλή κίνησης πειθαρχικής διώξεως σε βάρος απεργού υπαλλήλου
Το άρθρο 23 παρ.2 εδ.γ΄ Συντ. θέτει το δικαίωμα της απεργίας υπό τους «συγκεκριμένους περιορισμούς του νόμου που το ρυθμίζει» ενώ στο εδ.δ΄ προβλέπεται ότι «οι περιορισμοί αυτοί δεν μπορούν να φθάνουν έως την κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας ή την παρεμπόδιση της νόμιμης άσκησής του».
Το άρθρο 107 του ΥΚ απαριθμεί στα πειθαρχικά παραπτώματα των δημοσίων υπαλλήλων και οι διατάξεις των άρθρων 107 επ. ΥΚ ρυθμίζουν την διαδικασία κίνησης πειθαρχικής διώξεως σε βάρος δημοσίων υπαλλήλων. α) Στην υπό έρευνα περίπτωση δεν θα μπορούσε το δικαίωμα της απεργίας να περιοριστεί από τα άρθρα 107 επ. του ΥΚ, διότι το συγκεκριμένο νομοθέτημα (=ν.3528/2007) δεν αποτελεί το νόμο που ρυθμίζει το δικαίωμα της απεργίας και που κατά Σύνταγμα είναι το μόνο νομοθέτημα το οποίο μπορεί επιτρεπτώς να περιορίσει το δικαίωμα ασκήσεως απεργίας. Τέτοιο αντίθετα νομοθέτημα, αποτέλεσε ο προσφάτως ψηφισθείς ν.4808/20212 που εισήγαγε περιορισμούς και προϋποθέσεις στην άσκηση του δικαιώματος της απεργίας στα άρθρα 91 επ. αυτού, επιφέροντας αντίστοιχες τροποποιήσεις στον ν.1264/1982.
Συναφώς, επ’ουδενί δεν μπορεί να υποστηριχθεί ότι ο Υπαλληλικός Κώδικας καταστρώνοντας τα πειθαρχικά παραπτώματα του άρθρου 107 είχε υπόψη του την συμμετοχή υπαλλήλου σε απεργιακή κινητοποίηση ή θέλησε να περιορίσει το δικαίωμα απεργίας, θεσπίζοντας οιοδήποτε πειθαρχικό παράπτωμα για τον υπάλληλο που απεργεί. Τουναντίον, η πανηγυρική αναγνώριση του δικαιώματος της απεργίας του υπαλλήλου από τον κοινό νομοθέτη και το ότι ο Υπαλληλικός Κώδικας θέλησε να το προστατεύσει και να το αποσυνδέσει από την κίνηση οιασδήποτε πειθαρχικής σε βάρος του διαδικασίας, επιβεβαιώνεται από την πάγια διάταξη της παρ.3 του άρθρου 107 ν.3528/2007:
«3. Σε καμιά περίπτωση δεν συνιστά ανάρμοστη συμπεριφορά ή αναξιοπρεπή ή ανάξια για υπάλληλο διαγωγή κατά την έννοια της περίπωσης ε` της παρ. 1 του παρόντος άρθρου η άσκηση συνδικαλιστικής, πολιτικής ή κοινωνικής δράσης».
Βάσει του τεκμηρίου νομιμότητας, κάθε απεργία που κηρύσσεται από συνδικαλιστική οργάνωση για την προστασία και προαγωγή των εργασιακών και οικονομικών συμφερόντων των εργαζομένων, τεκμαίρεται μαχητά, νόμιμη μέχρις ότου ανατραπεί με τελεσίδικη δικαστική απόφαση που αναγνωρίζει τον παράνομο χαρακτήρα της.
Εν προκειμένω, η ΑΔΕΔΥ έχει προκηρύξει από τις 5.2.2024 απεργία-αποχή από κάθε ενέργεια που συνδέεται με την περιγραφόμενη στα άρ.1-27 και 29 ν.4940/2022 διαδικασία στοχοθεσίας και αξιολόγησης και τις κατ’εξουσιοδότηση τούτων κανονιστικές αποφάσεις και εγκυκλίους.
Η απόφαση αυτή της ΑΔΕΔΥ δεν προσβλήθηκε με οποιοδήποτε ένδικο μέσο ενώπιον των δικαστηρίων, διατηρώντας, με τον τρόπο αυτό, το τεκμήριο της νομιμότητάς της καθ’ολη τη διάρκειά της.
Μάλιστα, τυχόν ασκηθησόμενη αγωγή του Ελληνικού Δημοσίου στο μέλλον, ακόμη και εάν τυχόν ήθελε ευδοκιμήσει, δεν επηρεάζει επ’ουδενί την νομιμότητα της συμμετοχής του υπαλλήλου στην απεργία-αποχή για το παρελθόν.
Δείτε αναλυτικά όσα αναφέρει η γνωμοδότηση της Νομικής Συμβούλου της Α.Δ.Ε.Δ.Υ, αλλά και τα συμπεράσματά της, στο παρακάτω έγγραφο:
[ad_2]