[ad_1]
Τσίμπα άλλο ανεκδοτάκι
Γίνονται εκλογές και κερδίζει το κόμμα που έκανε αντιπολίτευση.
Στο Υπουργείο Οικονομικών κατά την τελετή παράδοσης – παραλαβής ο παλιός υπουργός λέει στον καινούριο:
– Εκτός από ότι σου είπα ήδη στο πρώτο συρτάρι του γραφείου θα βρεις και 3 γράμματα με οδηγίες για την αντιμετώπιση κρίσεων.
Περνάνε τρεις μήνες και ξεσπάει η πρώτη κρίση.
Ο υπουργός προσπαθεί να την αντιμετωπίσει αλλά τα πράγματα είναι δύσκολα, οπότε ανοίγει το συρτάρι του γραφείου του, ανοίγει το πρώτο γράμμα και διαβάζει: Στην πρώτη μεγάλη κρίση θα ισχυριστείς ότι για όλα φταίει ο προηγούμενος, οπότε ζήτησε πίστωση χρόνου.
Έτσι λοιπόν ο υπουργός λέει στο λαό ότι είναι αδύνατον να αντιμετωπιστεί το χάος που παρέλαβε από τον προηγούμενο υπουργό μέσα σε τρεις μήνες και έτσι θα πρέπει να του δοθεί πίστωση χρόνου ώστε να φέρει τα επιδιωκόμενα αποτέλεσματα.
Η κρίση αρχίζει να γίνεται χειρότερη μετά από έξι μήνες.
Οπότε ανοίγει το συρτάρι του γραφείου του, βγάζει έξω το δεύτερο γράμμα και διαβάζει: Ισχυρίσου πως για όλα τα προβλήματα φταίει το σύστημα.
Έτσι λοιπόν ο υπουργός βγάζει λόγο για τις αδυναμίες του συστήματος και το σάπιο κατεστημένο που τον εμποδίζει στο έργο του.
Η κρίση όμως συνεχίζει ακάθεκτη, οπότε πανικόβλητος ανοίγει το συρτάρι του γραφείου του, ανοίγει το τρίτο γράμμα και διαβάζει: Τώρα που τελείωσαν οι δικαιολογίες, ετοίμασε τρία γράμματα για τον επόμενο.
Ανεκδοτάρα με οργισμένα νιάτα: Ένας παππούς θυμάται τα νιάτα του, αλλά και τις αταξίες με τη γυναίκα του στους φράκτες
«Θυμάσαι σαν σήμερα πριν 40 χρόνια που σε πήγα πίσω από το εργοστάσιο και το κάναμε όλο το βράδυ πίσω απ’ τον φράκτη;»
«Θυμάμαι, θυμάμαι…» λέει η γιαγιά.
«Τι θα έλεγες να πάμε να ξαναδοκιμάσουμε;;;»
Πάνε λοιπόν πίσω απ’ το εργοστάσιο πιάνονται απ’ τον φράκτη όπως παλιά και αρχίζουν να κουνιούνται σαν 20άρηδες.
Για μισή ώρα τιναζόταν, κουνιόταν, ούρλιαζαν χωρίς διακοπή και στο τέλος κατέρρευσαν.
Ένας εργαζόμενος στο εργοστάσιο είδε όλο το σκηνικό, πλησιάζει και λέει στον παππού:
«Παππού, αν τώρα σε αυτή την ηλικία το κάνεις έτσι, στα νιάτα σου πως το έκανες;»
«Στα νιάτα μου, παιδί μου, αυτός ο φράχτης δεν ήταν ηλεκτροφόρος…!!!»
[ad_2]