[ad_1]
– Όταν ο Σίλβα πήγε στη Χαλ, τον Γενάρη του 2017, πήρε και εσένα μαζί. Πώς πήρες την απόφαση να φύγεις από τον Ολυμπιακό;
«Στο τέλος της σεζόν με τον Σίλβα είχα τραυματιστεί. Ήταν στις τελευταίες προπονήσεις της χρονιάς και έτσι η νέα σεζόν ξεκίνησε με αυτό. Έμεινα για περίπου επτά με οκτώ μήνες εκτός και έτσι επέστρεψα κοντά στον Δεκέμβρη. Ο Σίλβα είχε εξαιρετική άποψη για εμένα και τότε είχε αναλάβει τη Χαλ και ήθελε έναν δεξιό μπακ στην ομάδα. Όταν είδε ότι είμαι έτοιμος, με ζήτησε να πάω εκεί μαζί του. Του είχα πει “είμαι τραυματίας για μεγάλο διάστημα και τώρα επιστρέφω σιγά-σιγά, δεν έχω πάρει ρυθμό”. Μου εξήγησε: “όχι, όχι, δεν έχει να κάνει με αυτό. Σε ξέρω σαν χαρακτήρα, ξέρω την ποιότητα σου και σε χρειάζομαι μαζί στη Χαλ”. Θεωρώ ότι ήταν μία win-win κατάσταση καθώς ο Ολυμπιακός είχε ορισμένα προβλήματα αγωνιστικά και θα ήθελε και κάποια λεφτά από τη μεταγραφή μου και εγώ θα πήγαινα να παίξω στην Premier League. Στην αρχή πήγα ως δανεικός, οπότε θα έπαιρνα και λεπτά συμμετοχής».
– Γιατί δεν έμεινες εκεί;
«Ήμουν απλώς δανεικός στη Χαλ. Η ομάδα πάλευε για την παραμονή στην κατηγορία και ο Μάρκο Σίλβα πήγε εκεί για να τη σώσει αλλά παρότι έκανε εξαιρετική δουλειά, δεν τα κατάφερε. Όταν υποβιβάστηκε η ομάδα, ο δανεισμός μου τελείωσε και επέστρεψα στον Ολυμπιακό».
– Σε βοήθησε αυτός ο δανεισμός;
«Ναι, το πιστεύω. Είχα τραυματιστεί για μεγάλο διάστημα και μου έκανε καλό που πήρα λεπτά συμμετοχής σε ένα πρωτάθλημα υψηλού επιπέδου. Ήταν πολύ καλό για εμένα που έπαιζα σε αυτό το επίπεδο ώστε να βοηθήσω περισσότερο τον Ολυμπιακό μετά».
– Μόλις γύρισες, έγινες και αρχηγός στον Ολυμπιακό, Πώς είναι αυτό το συναίσθημα;
«Είναι κάτι πολύ μεγάλο γιατί είναι τεράστιος σύλλογος ο Ολυμπιακός. Δεν γίνεται ο καθένας αρχηγός σε αυτή την ομάδα. Πρέπει να το κερδίσεις το περιβραχιόνιο, να δείξεις ότι μπορείς να γίνεις ηγέτης. Όταν μου το είπαν, ένιωσα πολύ περήφανος για εμένα, το έλαβα με μεγάλη τιμή και αυτό μου έδωσε ακόμα περισσότερη αυτοπεποίθηση να σου πω την αλήθεια. Πραγματικά χάρηκα όταν μου το έδωσαν».
– Ακολούθησε μία σεζόν (2017/18) όπου αλλάξατε πολλούς προπονητές…
«(γέλια) Θυμάσαι πόσους προπονητές είχαμε αλλάξει;»
– Αρχικά με Χάσι, μετά με Λεμονή και στο τέλος ο Γκαρθία. Με τον πρώτο πες μου τι πήγε λάθος;
«Ο Χάσι είχε μία διαφορετική φιλοσοφία από αυτή που ξέραμε. Ήταν πάρα πολύ aggressive ως προπονητής. Δεν μπορώ να το εξηγήσω. Αγόρασε πολλούς παίκτες και, εντάξει μερικοί από αυτούς άξιζαν, αλλά οι περισσότεροι δεν ήταν για το επίπεδο του Ολυμπιακού. Δεν υπήρχε το mentality της ομάδας. Επειδή την προηγούμενη σεζόν είχαμε κατακτήσει το πρωτάθλημα με μεγάλη διαφορά, πολλοί από αυτούς τους παίκτες νόμιζαν πως ήταν εύκολο να γίνεσαι πρωταθλητής στην Ελλάδα. Ότι ήταν… δωρεάν. Ότι πας για έναν καφέ, ένα ταξίδι, απολαμβάνεις τον ήλιο και μετά παίζεις. Δεν ήταν έτσι όμως, τίποτα δεν ερχόταν εύκολα. Τα πράγματα γίνονται εύκολα μόνο όταν δουλεύεις σκληρά και είσαι ο καλύτερος. Το λάθος ξεκίνησε από την αρχή γιατί είχαμε αλλάξει πολλούς ποδοσφαιριστές, είχαμε πραγματικά τεράστιες αλλαγές. Ήταν πάρα πολλοί καινούργιοι παίκτες. Είναι πραγματικά δύσκολο γιατί χάνεται ο κορμός, δεν υπάρχει κάποιος να ηγηθεί στο σύνολο και να μεταφέρει τι εστί ο σύλλογος».
– Με τον Τάκη Λεμονή όμως επιστρέψατε στην κορυφή. Θεωρείς σωστό που έφυγε και ήρθε ο Γκαρθία;
«Ο Λεμονής είχε αναλάβει αρκετές φορές αν θυμάμαι καλά (γέλια). Ήταν κάτι σκληρό για εκείνον αυτό που συνέβη τότε. Ήμασταν στην πρώτη θέση, είχε φτιάξει τα πράγματα και θυμάμαι που προσπαθούσε να φτιάξει τα αποδυτήρια και να γίνουμε μία ομάδα καθώς ήταν μία δύσκολη σεζόν. Ήταν ένας πολύ ευγενικός και καλός άνθρωπος. Πάντα χαμογελούσε, πρόσεχε τι έλεγε και παράλληλα ήξερε τι σημαίνει ο Ολυμπιακός, ήταν ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού. Έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε και μας ανέβασε στην πρώτη θέση γιατί παίρναμε βαθμούς. Τώρα κοιτώντας πίσω, μπορούμε να πούμε ότι δεν έπρεπε να φύγει και ότι δεν ήταν σωστό. Αλλά από τη μεριά του κλαμπ, θεωρώ ότι τον έβλεπαν ως τον υπηρεσιακό προπονητή που κάνει εξαιρετικά τη δουλειά του αλλά πρέπει να βρεθεί μία λύση που θα κοιτάζει και προς το μέλλον. Γι’ αυτό ήρθε και ο Γκαρθία. Όμως αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Κάποιες αποφάσεις είναι καλές, άλλες όχι. Πρέπει να ζεις με τις αποφάσεις που παίρνεις».
[ad_2]