[ad_1]
Ο ψυχικός τραυματισμός έχει σημαδέψει τον άτυχο σύζυγο
Ο κακοποιημένος άνδρας είπε στο δικαστήριο ότι, παρόλο που ήταν μεγαλύτερος και σωματικά ισχυρότερος από τη μικροσκοπική σύζυγό του, δεν αντιστάθηκε όταν εκείνη άρχισε να του επιτίθεται. Είπε ότι απέκτησε σχεδόν ανοσία στη σωματική κακοποίηση που του ασκούσε, παρόλο που του προκαλούσε τεράστιο πόνο, βυθίζοντας τα δόντια της μέσα του. Είπε όμως ότι τα ψυχικά σημάδια που άφησαν τα 16 χρόνια των γεμάτων μίσος επιθέσεών της ήταν αυτά που θα άφηναν το πιο μόνιμο αποτέλεσμα.
Το βασίλειο της οικογενειακής τρομοκρατίας της γυναίκας έληξε τελικά τον Ιούνιο του 2021, όταν η αστυνομία κλήθηκε στο σπίτι της οικογένειάς τους από έναν ανήσυχο εργαζόμενο της κοινωνικής πρόνοιας.
Η σύλληψή της εκείνη την ημέρα ως ύποπτης για επίθεση κατά του συζύγου της άνοιξε μια πόρτα στην κόλαση που κρατούσε μυστική για ολόκληρο τον έγγαμο βίο του ο άτυχος άνδρας.
Ο σύζυγος δήλωσε: «Προσπαθώντας να εμποδίσει την προβολή του υλικού, συνέχισε να προσπαθεί να ασκήσει έλεγχο ακόμη και από τη φυλακή, αλλά ευτυχώς επικράτησε η δικαιοσύνη».
«Με εκπλήσσει το γεγονός ότι ζει μια σχετικά εύκολη ζωή στη φυλακή, αφού μεταφέρθηκε σε ανοιχτή φυλακή ύστερα από έξι μήνες της ποινής της».
Μετά τη φυλάκιση της πρώην συζύγου του, ο Ρίτσαρντ έχει ενταχθεί σε μια εκστρατεία με την ονομασία «ManKind Initiative», η οποία υποστηρίζει άνδρες θύματα ενδοοικογενειακής κακοποίησης.
Έχει επίσης ξαναβρεί τον έρωτα και δήλωσε στα Μέσα Ενημέρωσης ότι είναι ευτυχισμένος με τη νέα του σύντροφο. Μιλώντας στα Μέσα Ενημέρωσης μετά τη φυλάκιση της πρώην συζύγου του πέρυσι, δήλωσε: «Έχω συμβιβαστεί με το ότι δεν θα ανακάμψω ποτέ πλήρως από την κακοποίησή της και ότι αυτή θα έχει μόνιμο επιζήμιο αντίκτυπο στη ζωή τη δική μου και της οικογένειάς μου».
Σοκάρει η μαρτυρία του συζύγου θύμα ενδοοικογενειακής βίας
«Η κακοποίησή της προς το πρόσωπό μου εξελίχθηκε και κλιμακώθηκε με την πάροδο του χρόνου, χρησιμοποίησε επανειλημμένες πράξεις σωματικής επίθεσης, απειλές, λεκτική κακοποίηση και ταπείνωση για να με τιμωρήσει και να ασκήσει έλεγχο πάνω μου».
«Η κακοποίηση ήταν κρυμμένη από τον έξω κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των φίλων και της οικογένειας. Με χειραγώγησε ώστε να πιστέψω ότι ήμουν υπεύθυνος και πρόθυμος συμμετέχων στην κακοποίηση. Διακήρυττε ανελέητα ότι μου άξιζε να τιμωρηθώ και ότι ήταν δικαιολογημένη συνέπεια του ότι την απογοήτευσα με κάποιον τρόπο».
«Σιγά-σιγά, έχασα την ανεξαρτησία μου και τη θέλησή μου και απλώς αποδέχτηκα ότι έτσι θα ήταν η ζωή μου. Συμμορφώθηκα με τις απαιτήσεις της Σέρι και εκείνη έλεγχε τις περισσότερες πτυχές της καθημερινότητάς μου, συμπεριλαμβανομένων πραγμάτων όπως το σε ποιες δραστηριότητες μπορούσα να συμμετέχω και πότε, σε ποιο δωμάτιο μπορούσα να κοιμηθώ, ακόμα και ποια τουαλέτα μπορούσα να χρησιμοποιήσω.
«Σταδιακά απομονώθηκα από την οικογένεια και τους φίλους μου με αποτέλεσμα να νιώθω παγιδευμένος».
«Μετά από λίγο, έμαθα να καλύπτω το πρόσωπό μου με τα χέρια μου και να κουλουριάζομαι σε εμβρυακή στάση για να προσπαθήσω να αποφύγω ορατά τραύματα στο πρόσωπο, ώστε να μπορώ να πηγαίνω τα παιδιά στο σχολείο και στον παιδικό σταθμό», περιέγραψε το θύμα.
[ad_2]