[ad_1]
Στις 21 Νοεμβρίου εκείνης της χρονιάς ο «Νεολόγος των Πατρών» παρουσιάζει σε ένα εκτενές ρεπορτάζ την δίκη των δύο ανήλικων μαθητών Νίκου Παπαζώη και Ταξιάρχη Γεωργούση, οι οποίοι τον Μάη του 1906 ενεπλάκησαν ως θλυτες σε ένα αδιανόητο για την εποχή του έγκλημα, που αναστάτωσε τους κατοίκους της μικρής κοινωνίας του Αγρινίου, κυρίως για το νεαρό της ηλικίας των δραστών. Δύο μαθητές του μοναδικού τότε γυμνασίου της πόλης έστησαν καρτέρι και δολοφονήσαν τον καθηγητή τους Δημήτρη Αγγελίδη, «εν ψυχρώ» και από πρόθεση.
Σύμφωνα με όσα είπαν οι μάρτυρες στο δικαστήριο ο Νίκος Παπαζώης, 15 ετών, με καταγωγή από το Ξηρόμερο και ο Ταξιάρχης Γεωργούσης, 14 ετών, με καταγωγή από το Βάλτο φοιτούσαν στην δευτέρα και πρώτη τάξη του Γυμνασίου Αγρινίου αντίστοιχα.
Είκοσι έξι ημέρες πριν το φόνο, την Παρασκευή 2 Απριλίου της ίδιας χρονιάς, «συνελήφθησαν» από τον καθηγητή τους να καπνίζουν και να χαρτοπαίζουν. Το γεγονός αυτό για τα εκπαιδευτικά ήθη της εποχής ήταν βαρύτατο παράπτωμα και σκανδαλώδες το οποίο κοινοποίησε την επομένη ο καθηγητής στο σύλλογο καθηγητών του Γυμνασίου. Με απόφαση του Συλλόγου οι δύο μαθητές τιμωρήθηκαν με τριήμερη αποβολή.
Μετά το τριήμερο της αποβολής όμως, οι δυο μαθητές δεν επέστρεψαν στα μαθήματα τους, αλλά ξεκίνησαν να πηγαίνουν στα λιοστάσια έξω από το Αγρίνιο, όπου εξασκούνταν στην σκοποβολή, για να σκοτώσουν, σύμφωνα με την γνώμη των μαρτύρων κατηγορίας τον καθηγητή τους, ενώ, κατά τη γνώμη των μαρτύρων υπεράσπισης, για να πάνε εθελοντές στη Μακεδονία.
Το όπλο το αγόρασαν με δανεικά χρήματα από το παντοπωλείο του Παντελή Μπουκογιάννη. Τα δανεικά οι μαθητές τα ζήτησαν και τα πήραν, ο μεν Γεωργούσης από τον έμπορο Ανδρικόπουλο, ο δε Παπαζώης από τον ξενοδόχο και εστιάτορα της πόλης Σακκά, στο εστιατόριο του οποίου έτρωγε.
Την 5η Μαΐου του 1906, στις 8:30΄το βράδυ, γυρνώντας από τον περίπατό του στο Άγιο Κωνσταντίνο ο καθηγητής Αγγελίδης, συνάντησε τους μαθητές του στη θέση «Μπαϊρακτάρη», στη συμβολή δηλαδή, των δρόμων «Σωκράτους» και «Σμύρνης». Οι μαθητές του ακολούθησαν, τον προσπέρασαν και τον περίμεναν στην είσοδο του σπιτιού του, όπου και τον πυροβόλησαν.
Το σπίτι του Αγγελίδη ήταν κοντά στο παντοπωλείο του Κάππου, ο οποίος άκουσε τον πυροβολισμό και έτρεξε μαζί με τον βοηθό του Βαγγέλη Κάππα και τον μαθητή της Δ΄ Γυμνασίου, Θόδωρο Μάμαλη, που βρισκόταν εκείνη την ώρα στο κατάστημα, σήκωσαν τον βαριά τραυματισμένο καθηγητή και τον μετέφεραν στην κλινική Παπασπύρου, όπου μετά από τρεις ημέρες (8 Μαΐου 1906) ο Αγγελίδης άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 39 ετών.
Πηγή του ιστορικού αυτής της δολοφονίας αποτελούν τα τέσσερα φύλλα του «Νεολόγου των Πατρών», ο οποίος στις 21, 22, 23 και 24 Νοεμβρίου του 1906 κατέγραψε τα όσα ειπώθηκαν μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου.
agriniostories.gr
Τιμήθηκαν οι εργαζόμενοι της καθαριότητας του Δήμου Αγρινίου – Το «ευχαριστώ» της ΚΕΔΕ με μια μεγάλη κίτρινη καρδιά
[ad_2]