[ad_1]
Με θρησκευτική κατάνυξη πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Τρίτης, στα Καλύβια, η λιτάνευση της Ιεράς Εικόνας του πολιούχου Αγίου Νικολάου, με την παρουσία επισήμων και πλήθους πιστών, οι οποίοι ακολουθούσαν με ευλάβεια την θρησκευτική πομπή!
Στον Μέγα Πανηγυρικό Εσπερινό μετ’ Αρτοκλασίας που τελέστηκε στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Καλυβίων παρέστη και συνλειτούργησε ο συγχωριανός μας κ.κ. Συμεών Αναστασίου, Καθηγούμενος της Ιεράς Συνοδικής και Σταυροπηγιακής Μονής Οσίου Συμεών του Νέου Θεολόγου, Καλάμου Αττικής.
Κατά την λιτάνευση, η Ιερά Εικόνα του Αγίου Νικολάου υπό τη συνοδεία του ιερέως και των ιεροψαλτών, υποβαστάζονταν από νέους του χωριού, και πλαισιώνονταν από μέλη του Χορευτικού Καλυβίων με παραδοσιακές ενδυμασίες, καθώς και μαθητών και μαθητριών από το Δημοτικό και το Γυμνάσιο Καλυβίων!
Δια περιφοράς η εικόνα μεταφέρθηκε από το νέο ναό προς τον παλαιό Άγιο Νικόλαο, (κοιμητήριο). Ακολούθως, υπό τους ήχους της Φιλαρμονικής του Δήμου Αγρινίου, επέστρεψε στον εκκλησία του χωριού για τον Μέγα Εσπερινό.
Στον Ι.Ν. Αγίου Νικολάου από τον ιερέα π. Θεοδόσιο Αθανασόπουλο, και τον Καθηγούμενο π. Συμεών Αναστασίου, που λάμπρυνε με την αγιότητά του τις λατρευτικές εκδηλώσεις, εψάλη ο Μέγας Εσπερινός μετ’ αρτοκλασίας, ενώ στη συνέχεια έκανε το θείο κήρυγμα αναφερόμενος στην εορτή και τον βίο του Αγίου Νικολάου, όπου ανέφερε μεταξύ άλλων:
«Ο Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε τον 3ο αιώνα μ.Χ. στα Πάταρα της Λυκίας, από γονείς ευσεβείς και πλουσίους και έδρασε την εποχή των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού (284 – 304 μ.Χ.), Μαξιμιανού (286 – 305 μ.Χ.) και Μεγάλου Κωνσταντίνου.
Σε νεαρή ηλικία έμεινε ορφανός και κληρονόμος μιας μεγάλης περιουσίας. Αλλά ο Νικόλαος, εμπνεόμενος από φιλάνθρωπα συναισθήματα, διέθετε την περιουσία του για να ανακουφίζει άπορα, ορφανά, φτωχούς, χήρες, στενοχωρημένους οικογενειάρχες.
Στην συνέχεια αφιερώθηκε στον ασκητικό βίο, λόγω όμως της ξεχωριστής αρετής του τιμήθηκε, χωρίς να το επιδιώξει, αρχικά με το αξίωμα του Ιερέα στα Πάταρα και συνέχεια με το αξίωμα του αρχιεπισκόπου Μύρων. Από τη θέση αυτή καθοδηγούσε με αγάπη το ποίμνιό του και ομολογούσε με παρρησία την αλήθεια. Για το λόγο αυτό συνελήφθη από τους τοπικούς άρχοντες και ρίχτηκε στη φυλακή.
Όταν όμως ανήλθε στον αυτοκρατορικό θρόνο ο Μέγας Κωνσταντίνος ελευθερώθηκαν όλοι οι χριστιανοί και έτσι ο Νικόλαος επανήλθε στο αρχιεπισκοπικό θρόνο. Μάλιστα έλαβε μέρος στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο, όπου ξεχώρισε για τη σοφία και την ηθική του τελειότητα.
Ο Άγιος Νικόλαος ήταν προικισμένος και με το χάρισμα της θαυματουργίας με το οποίο έσωσε πολλούς ανθρώπους και όσο ήταν εν ζωή αλλά και μετά την κοίμησή του το 330 μ.Χ.».
kalyvia.gr
[ad_2]