[ad_1]
Η μελέτη που δημοσιεύτηκε στις 4 Μαρτίου, η οποία εκπονήθηκε για την Επιτροπή Γεωργίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ανέφερε ότι η εξάρτηση από τις εισροές σε διάφορους κλάδους παραγωγής τροφίμων – συμπεριλαμβανομένης της γεωργίας, της αλιείας και των ποτών – μπορεί να ποικίλλει σημαντικά.
Όταν η εξάρτηση του τομέα των τροφίμων εκφράζεται ως αναλογία της αξίας των εισαγόμενων εισροών προς την τομεακή παραγωγή, η ΕΕ εξαρτάται κατά 10% από εισαγόμενες εισροές για την παραγωγή τροφίμων, με το ποσοστό αυτό να πέφτει στο 7,7% ειδικά για τα αγροδιατροφικά προϊόντα.
Ωστόσο, όταν οι εισαγόμενοι συντελεστές παραγωγής εκφράζονται ως το συνολικό μερίδιο όλων των εισροών που χρησιμοποιούνται στο σύστημα τροφίμων της ΕΕ, ο λόγος εξάρτησης αυξάνεται σημαντικά και μπορεί να φτάσει έως και το 66% για ορισμένες εισροές στη γεωργία.
Επιπλέον, η γεωγραφική προέλευση των εισροών είναι ιδιαίτερα περιορισμένη για ορισμένα προϊόντα. Για παράδειγμα, μόνο δύο προμηθευτές παρέχουν έως και το 85% των εισαγωγών σόγιας της ΕΕ, η οποία χρησιμοποιείται στις ζωοτροφές.
Η έρευνα επισημαίνει ότι οι κόκκοι και το άλευρο σόγιας είναι πρώτες ύλες ζωοτροφών κρίσιμης σημασίας για αυτόν τον τομέα και ειδικότερα για την πτηνοτροφία και τη χοιροτροφία, και οι εισαγωγές τους χαρακτηρίζονται από την ισχυρότερη πόλωση προς τους λιγότερους σε αριθμό προμηθευτές εκτός ΕΕ εισαγόμενων εισροών.
Ο τομέας των σιτηρών, εν τω μεταξύ, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από εισαγόμενες εισροές στους τομείς των πρώτων υλών και των πηγών ενέργειας που απαιτούνται για την παραγωγή λιπασμάτων.
Η μελέτη σημείωσε επίσης ότι τα πρόσφατα διεθνή γεγονότα «αντανακλούν τον βαθμό ενσωμάτωσης της αλυσίδας εφοδιασμού τροφίμων της ΕΕ στην παγκόσμια αλυσίδα εφοδιασμού» και ότι υπάρχουν κίνδυνοι που συνδέονται με αυτό. Αυτά τα γεγονότα περιλαμβάνουν την πανδημία του Covid-19, τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, τους περιορισμούς πολιτικής και ρύθμισης, διαταραχή στην εφοδιαστική, κυρίως στις θαλάσσιες μεταφορές και τη σχετική υψηλότερη αστάθεια των τιμών. Αυτά ενισχύουν τις αρνητικές επιπτώσεις της υψηλής εξάρτησης από τις εισαγωγές για βασικές εισροές.
Ειδικά από τα λιπάσματα, η ΕΕ εξαρτάται από εισαγόμενες εισροές κατά 45%, 46% και 58% αντίστοιχα για την κατανάλωση ανόργανου αζώτου, φωσφορικών αλάτων και θρεπτικών ουσιών ποτάσας.
Οι εισαγωγές από την ΕΕ λιπασμάτων με βάση τα νιτρικά άλατα προέρχονται κυρίως από τη Ρωσία, την Αίγυπτο και την Αλγερία. Τα προϊόντα με βάση το φωσφορικό άλας προέρχονται κυρίως από το Μαρόκο και τη Ρωσία, ενώ οι εισαγωγές χλωριούχου καλίου προέρχονται κυρίως από τη Ρωσία και τη Λευκορωσία.
Στις κορυφές των τιμών του φυσικού αερίου το καλοκαίρι του 2022, το φυσικό αέριο αντιπροσώπευε έως και το 90% του μεταβλητού κόστους παραγωγής των αζωτούχων λιπασμάτων. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση της τιμής αυτών των προϊόντων για τους αγρότες της ΕΕ κατά 149% μεταξύ Σεπτεμβρίου 2021 και Σεπτεμβρίου 2022.
Οι τιμές των λιπασμάτων μειώνονται από τον Οκτώβριο του 2022, αλλά παραμένουν υψηλότερες σε σύγκριση με τα προηγούμενα έτη.
Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, οι συνολικές εισαγωγές αζώτου στην ΕΕ αυξήθηκαν κατά 34% κατά την εμπορική σεζόν 2022-2023 (Ιούλιος και Ιούνιος) σε σύγκριση με την προηγούμενη περίοδο, με τη Ρωσία να αντιπροσωπεύει περίπου το ένα τρίτο του συνόλου.
Όσον αφορά τη μείωση της εξάρτησης της ΕΕ από εισαγόμενες εισροές και τη διαφοροποίηση των πηγών, η μελέτη επισημαίνει ότι υπάρχει μια σειρά «εργαλείων» που μπορούν να χρησιμοποιηθούν, συμπεριλαμβανομένων των εμπορικών και στρατηγικών εταιρικών σχέσεων, μιας ανανεωμένης ατζέντας για τη διεύρυνση της ΕΕ και της «στρατηγικής αποθήκευσης».
Η μελέτη ανέφερε επίσης ότι η ΕΕ θα πρέπει να επιδιώξει την αύξηση της εγχώριας παραγωγής βασικών εισροών μέσω της έρευνας, της τεχνολογικής ανάπτυξης και της καινοτομίας στη γεωργία της ΕΕ, για την επίτευξη αποτελεσματικότερης χρήσης των φυσικών πόρων, των πρώτων υλών και των γεωργικών εισροών, βελτίωση της παραγωγικότητας των καλλιεργειών χωρίς τη χρήση τεχνικών με ένταση εισροών και αξιοποιώντας πλήρως τις δυνατότητες που προσφέρουν οι βιοβασισμένες, πλήρως κυκλικές διαδικασίες παραγωγής.
[ad_2]